"അമ്പതാം വാർഷികം" എന്ന താളിന്റെ പതിപ്പുകൾ തമ്മിലുള്ള വ്യത്യാസം

കേരള ശാസ്‌ത്രസാഹിത്യ പരിഷത്ത്‌ അതിന്റെ വളർച്ചയുടെ അൻപതുവർഷം പിന്നിടുകയാണ്‌. ലോകശ്രദ്ധയാകർഷിച്ച ഒരു ജനകീയ ശാസ്‌ത്ര പ്രസ്ഥാനത്തിന്റെ ഭാവി പരിപ്രേക്ഷ്യമെന്തായിരിക്കുമെന്നത്‌ ഏറെ കൗതുകമുണർത്തുന്ന വിഷയമായിരിക്കും. ശാസ്‌ത്രത്തിന്റെയും ജനാധിപത്യ സമൂഹത്തിന്റെയും ഭാവിയെക്കുറിച്ച്‌ ഉൽക്കണ്‌ഠയുള്ളവർ വളരെ ആകാംക്ഷയോടെ കാത്തിരിക്കുന്ന വിഷയവുമാകും അത്‌.

കേരള ശാസ്‌ത്രസാഹിത്യ പരിഷത്ത്‌ അതിന്റെ വളർച്ചയുടെ അൻപതുവർഷം പിന്നിടുകയാണ്‌. ലോകശ്രദ്ധയാകർഷിച്ച ഒരു ജനകീയ ശാസ്‌ത്ര പ്രസ്ഥാനത്തിന്റെ ഭാവി പരിപ്രേക്ഷ്യമെന്തായിരിക്കുമെന്നത്‌ ഏറെ കൗതുകമുണർത്തുന്ന വിഷയമായിരിക്കും. ശാസ്‌ത്രത്തിന്റെയും ജനാധിപത്യ സമൂഹത്തിന്റെയും ഭാവിയെക്കുറിച്ച്‌ ഉൽക്കണ്‌ഠയുള്ളവർ വളരെ ആകാംക്ഷയോടെ കാത്തിരിക്കുന്ന വിഷയവുമാകും അത്‌.

കഴിഞ്ഞ അൻപതു വർഷക്കാലം കേരള സമൂഹത്തിലും ഇന്ത്യയിലും ലോകത്തിലുമുണ്ടായ മാറ്റങ്ങളോടും അവയുടെ ഫലമായി ഉയർത്തപ്പെട്ട ശാസ്‌ത്രസാങ്കേതിക പ്രശ്‌നങ്ങളോടും സഗൗരവം പ്രതികരിച്ചുപോന്ന സംഘടനയാണ്‌ പരിഷത്ത്‌. ഇത്‌ ഏറെ അനുഭവങ്ങൾ പരിഷത്തിന്‌ നൽകിയിട്ടുണ്ട്‌. പരിഷത്തിന്റെ ഉൾക്കാഴ്‌ചകളെ കരുപ്പിടിപ്പിക്കുന്നതിൽ ഇവ പ്രധാനപ്പെട്ട പങ്കുവഹിച്ചിട്ടുമുണ്ട്‌. പരിഷത്തിന്റെ പ്രവർത്തനങ്ങൾ മൊത്തത്തിൽ അവലോകനം ചെയ്യുമ്പോൾ എത്തിച്ചേരുന്ന തിരിച്ചറിവുകൾ പ്രധാനമാണ്‌.

കഴിഞ്ഞ അൻപതു വർഷക്കാലം കേരള സമൂഹത്തിലും ഇന്ത്യയിലും ലോകത്തിലുമുണ്ടായ മാറ്റങ്ങളോടും അവയുടെ ഫലമായി ഉയർത്തപ്പെട്ട ശാസ്‌ത്രസാങ്കേതിക പ്രശ്‌നങ്ങളോടും സഗൗരവം പ്രതികരിച്ചുപോന്ന സംഘടനയാണ്‌ പരിഷത്ത്‌. ഇത്‌ ഏറെ അനുഭവങ്ങൾ പരിഷത്തിന്‌ നൽകിയിട്ടുണ്ട്‌. പരിഷത്തിന്റെ ഉൾക്കാഴ്‌ചകളെ കരുപ്പിടിപ്പിക്കുന്നതിൽ ഇവ പ്രധാനപ്പെട്ട പങ്കുവഹിച്ചിട്ടുമുണ്ട്‌. പരിഷത്തിന്റെ പ്രവർത്തനങ്ങൾ മൊത്തത്തിൽ അവലോകനം ചെയ്യുമ്പോൾ എത്തിച്ചേരുന്ന തിരിച്ചറിവുകൾ പ്രധാനമാണ്‌.

പരിഷത്ത്‌ ഇടപെട്ടുപോന്ന പരിസ്ഥിതി, ആരോഗ്യം, വിദ്യാഭ്യാസം, സാങ്കേതികവിദ്യകൾ, ജെൻഡർ വികസനം മുതലായ പ്രശ്‌നങ്ങൾ ഇന്ന്‌ പൊതു സമൂഹത്തിൽ നടക്കുന്ന ചർച്ചകളുടെ കേന്ദ്രസ്ഥാനത്തു വന്നിരിക്കയാണ്‌. പരിഷത്തല്ലാത്ത നിരവധി സംഘടനകളും രാഷ്ട്രീയപാർട്ടികൾ പോലും ഇതേ പ്രശ്‌നങ്ങളിൽ സ്വന്തം നിലപാടുകൾ പ്രഖ്യാപിച്ചു രംഗത്തുണ്ട്‌. അവയിൽ ചില സംഘടനകൾ പരിഷത്തിന്റെ നിലപാടുകളെ ശക്തമായി വിമർശിക്കുകയും നമ്മുടെ പ്രസക്തിയെ തന്നെ നിരാകരിക്കുകയും ചെയ്യുന്നവയാണ്‌. നമ്മുടെ നിലപാടുകളെ വികലമായവതരിപ്പിക്കുകയും വളച്ചൊടിക്കുകയും ചെയ്യുന്നവർ നിരവധിയാണ്‌. രാഷ്ട്രീയ പാർട്ടിയുടെ വാലായി പരിഷത്തിനെ കരുതുന്നവരും ധാരാളമുണ്ട്‌. ഈ സാഹചര്യത്തിൽ പരിഷത്തിന്റെ നിലപാടുകളുടെ ശാസ്‌ത്രീയ അടിത്തറ വ്യക്തമായി പ്രഖ്യാപിക്കേണ്ടത്‌ ആവശ്യമാണ്‌.

പരിഷത്ത്‌ ഇടപെട്ടുപോന്ന പരിസ്ഥിതി, ആരോഗ്യം, വിദ്യാഭ്യാസം, സാങ്കേതികവിദ്യകൾ, ജെൻഡർ വികസനം മുതലായ പ്രശ്‌നങ്ങൾ ഇന്ന്‌ പൊതു സമൂഹത്തിൽ നടക്കുന്ന ചർച്ചകളുടെ കേന്ദ്രസ്ഥാനത്തു വന്നിരിക്കയാണ്‌. പരിഷത്തല്ലാത്ത നിരവധി സംഘടനകളും രാഷ്ട്രീയപാർട്ടികൾ പോലും ഇതേ പ്രശ്‌നങ്ങളിൽ സ്വന്തം നിലപാടുകൾ പ്രഖ്യാപിച്ചു രംഗത്തുണ്ട്‌. അവയിൽ ചില സംഘടനകൾ പരിഷത്തിന്റെ നിലപാടുകളെ ശക്തമായി വിമർശിക്കുകയും നമ്മുടെ പ്രസക്തിയെ തന്നെ നിരാകരിക്കുകയും ചെയ്യുന്നവയാണ്‌. നമ്മുടെ നിലപാടുകളെ വികലമായവതരിപ്പിക്കുകയും വളച്ചൊടിക്കുകയും ചെയ്യുന്നവർ നിരവധിയാണ്‌. രാഷ്ട്രീയ പാർട്ടിയുടെ വാലായി പരിഷത്തിനെ കരുതുന്നവരും ധാരാളമുണ്ട്‌. ഈ സാഹചര്യത്തിൽ പരിഷത്തിന്റെ നിലപാടുകളുടെ ശാസ്‌ത്രീയ അടിത്തറ വ്യക്തമായി പ്രഖ്യാപിക്കേണ്ടത്‌ ആവശ്യമാണ്‌.

ഇരുപത്തൊന്നാം നൂറ്റാണ്ടിന്റെ ആദ്യ ദശകത്തിൽ നമ്മുടെ സാമൂഹ്യ രാഷ്ട്രീയാന്തരീക്ഷത്തിൽ പല പ്രധാന മാറ്റങ്ങളും ഉണ്ടായി. മതനിരപേക്ഷത, ജനാധിപത്യം, ശാസ്‌ത്രബോധം, സ്വാശ്രയത്വത്തിലധിഷ്‌ഠിതമായ വികസനം തുടങ്ങിയ ആശയങ്ങൾക്ക്‌ സമൂഹത്തിൽ പൊതുവായ അംഗീകാരമുണ്ടായിരുന്ന സാഹചര്യത്തിലാണ്‌ ശാസ്‌ത്രസാഹിത്യ പരിഷത്ത്‌ വളർന്നുവന്നത്‌. ഈ ആശയങ്ങളും സമത്വത്തിലും സ്വാതന്ത്ര്യത്തിലുമധിഷ്‌ഠിതമായ പുതിയ സമൂഹത്തെക്കുറിച്ചുള്ള ധാരണകളും `ശാസ്‌ത്രം സാമൂഹ്യവിപ്ലവത്തിന്‌' എന്ന മുദ്രാവാക്യത്തിലേയ്‌ക്ക്‌ നമ്മെ നയിച്ചു. സാമൂഹ്യ പരിവർത്തനത്തിനുവേണ്ടി പോരാടുന്നവരുടെ പടവാളായി ശാസ്‌ത്രത്തിന്‌ മാറാൻ കഴിയുമെന്ന നിരീക്ഷണം ഈ മുദ്രാവാക്യത്തിന്റെ അടിസ്ഥാന ശിലയായിരുന്നു. ഇന്നും ഈ മുദ്രാവാക്യത്തിന്റെ പ്രസക്തിയിൽ മാറ്റം ഉണ്ടായിട്ടില്ല. എന്നാൽ, അതു പ്രയോഗിക്കേണ്ട വസ്‌തുനിഷ്‌ഠ സാഹചര്യങ്ങളിൽ മാറ്റം സംഭവിച്ചിരിക്കുന്നു.

ഇരുപത്തൊന്നാം നൂറ്റാണ്ടിന്റെ ആദ്യ ദശകത്തിൽ നമ്മുടെ സാമൂഹ്യ രാഷ്ട്രീയാന്തരീക്ഷത്തിൽ പല പ്രധാന മാറ്റങ്ങളും ഉണ്ടായി. മതനിരപേക്ഷത, ജനാധിപത്യം, ശാസ്‌ത്രബോധം, സ്വാശ്രയത്വത്തിലധിഷ്‌ഠിതമായ വികസനം തുടങ്ങിയ ആശയങ്ങൾക്ക്‌ സമൂഹത്തിൽ പൊതുവായ അംഗീകാരമുണ്ടായിരുന്ന സാഹചര്യത്തിലാണ്‌ ശാസ്‌ത്രസാഹിത്യ പരിഷത്ത്‌ വളർന്നുവന്നത്‌. ഈ ആശയങ്ങളും സമത്വത്തിലും സ്വാതന്ത്ര്യത്തിലുമധിഷ്‌ഠിതമായ പുതിയ സമൂഹത്തെക്കുറിച്ചുള്ള ധാരണകളും `ശാസ്‌ത്രം സാമൂഹ്യവിപ്ലവത്തിന്‌' എന്ന മുദ്രാവാക്യത്തിലേയ്‌ക്ക്‌ നമ്മെ നയിച്ചു. സാമൂഹ്യ പരിവർത്തനത്തിനുവേണ്ടി പോരാടുന്നവരുടെ പടവാളായി ശാസ്‌ത്രത്തിന്‌ മാറാൻ കഴിയുമെന്ന നിരീക്ഷണം ഈ മുദ്രാവാക്യത്തിന്റെ അടിസ്ഥാന ശിലയായിരുന്നു. ഇന്നും ഈ മുദ്രാവാക്യത്തിന്റെ പ്രസക്തിയിൽ മാറ്റം ഉണ്ടായിട്ടില്ല. എന്നാൽ, അതു പ്രയോഗിക്കേണ്ട വസ്‌തുനിഷ്‌ഠ സാഹചര്യങ്ങളിൽ മാറ്റം സംഭവിച്ചിരിക്കുന്നു.

സമത്വത്തിലും സാഹോദര്യത്തിലും അധിഷ്‌ഠിതമായ രാഷ്ട്രങ്ങൾക്കേറ്റ തിരിച്ചടിയാണ്‌ ഈ മാറ്റങ്ങളിൽ ഒന്നാമത്തേത്‌. ഈ തിരിച്ചടി സ്വതന്ത്രവാണിജ്യത്തിലും സാമ്പത്തിക ഉദാരവൽക്കരണത്തിലും ഭരണകൂടത്തിന്റെ സാമ്പത്തിക നിയന്ത്രണങ്ങളിലുള്ള അയവിലും കേന്ദ്രീകരിക്കുന്ന നവലിബറൽ വ്യവസ്ഥയെ ശക്തിപ്പെടുത്തി. നവലിബറൽ ശക്തികൾ അഴിച്ചുവിട്ട ശക്തമായ ആശയ സമരം ഉദാരവൽക്കരണ നയങ്ങൾക്കും അവ സൃഷ്ടിക്കുന്ന കമ്പോള സമ്പദ്‌വ്യവസ്ഥയ്‌ക്കും ബദലുകളില്ല എന്ന ധാരണയെയും ശക്തിപ്പെടുത്തി. ഉദാരവൽക്കരണത്തോടുള്ള പ്രതികരണങ്ങളാകട്ടെ പ്രാദേശിക സങ്കുചിത വാദത്തിനെയും മതജാതി വംശീയ രൂപങ്ങളെയും ആശ്രയിക്കുന്ന സ്ഥിതിയും ഉണ്ടായി. ഇതിന്റെ ഫലമായി `പാശ്ചാത്യ'കൊളോണിയൽ അധിനിവേശത്തിനുള്ള ബദൽ ശക്തികൾ ജാതിമത സ്വത്വങ്ങളാണ്‌ എന്ന ആശയം ശക്തിപ്പെട്ടു. ഈ രണ്ടു ശക്തികളും പരസ്‌പരം മല്ലടിച്ചുവെങ്കിലും മതനിരപേക്ഷത, ജനാധിപത്യം, സാമൂഹ്യനീതി, സമത്വം തുടങ്ങിയ ആശയങ്ങൾക്കെതിരെ ഇവർ ഒന്നിച്ചു നിന്നു. നവലിബറലിസത്തിന്റെ വക്താക്കളായ മൂലധന ശക്തികൾക്ക്‌ സാമുദായികതയെ ഉൾക്കൊള്ളാനും സാമുദായിക ശക്തികൾക്ക്‌ മൂലധനവ്യവസ്ഥയെ ഉൾക്കൊള്ളാനും പ്രയാസമുണ്ടായില്ല. ശാസ്‌ത്രസാഹിത്യ പരിഷത്തും മറ്റും മുന്നോട്ടുവെയ്‌ക്കുന്ന സാമൂഹ്യ പരിവർത്തനത്തിന്റെ ആശയങ്ങളും പ്രവർത്തനങ്ങളുമാണ്‌ ഇരുകൂട്ടരെയും അലോസരപ്പെടുത്തുന്നത്‌. ശാസ്‌ത്രസാഹിത്യ പരിഷത്തിനെതിരെ ഇന്നു നടക്കുന്ന ആക്രമണത്തിന്റെ പിന്നിലും ഈ നിലപാടുകൾ കാണാം.

സമത്വത്തിലും സാഹോദര്യത്തിലും അധിഷ്‌ഠിതമായ രാഷ്ട്രങ്ങൾക്കേറ്റ തിരിച്ചടിയാണ്‌ ഈ മാറ്റങ്ങളിൽ ഒന്നാമത്തേത്‌. ഈ തിരിച്ചടി സ്വതന്ത്രവാണിജ്യത്തിലും സാമ്പത്തിക ഉദാരവൽക്കരണത്തിലും ഭരണകൂടത്തിന്റെ സാമ്പത്തിക നിയന്ത്രണങ്ങളിലുള്ള അയവിലും കേന്ദ്രീകരിക്കുന്ന നവലിബറൽ വ്യവസ്ഥയെ ശക്തിപ്പെടുത്തി. നവലിബറൽ ശക്തികൾ അഴിച്ചുവിട്ട ശക്തമായ ആശയ സമരം ഉദാരവൽക്കരണ നയങ്ങൾക്കും അവ സൃഷ്ടിക്കുന്ന കമ്പോള സമ്പദ്‌വ്യവസ്ഥയ്‌ക്കും ബദലുകളില്ല എന്ന ധാരണയെയും ശക്തിപ്പെടുത്തി. ഉദാരവൽക്കരണത്തോടുള്ള പ്രതികരണങ്ങളാകട്ടെ പ്രാദേശിക സങ്കുചിത വാദത്തിനെയും മതജാതി വംശീയ രൂപങ്ങളെയും ആശ്രയിക്കുന്ന സ്ഥിതിയും ഉണ്ടായി. ഇതിന്റെ ഫലമായി `പാശ്ചാത്യ'കൊളോണിയൽ അധിനിവേശത്തിനുള്ള ബദൽ ശക്തികൾ ജാതിമത സ്വത്വങ്ങളാണ്‌ എന്ന ആശയം ശക്തിപ്പെട്ടു. ഈ രണ്ടു ശക്തികളും പരസ്‌പരം മല്ലടിച്ചുവെങ്കിലും മതനിരപേക്ഷത, ജനാധിപത്യം, സാമൂഹ്യനീതി, സമത്വം തുടങ്ങിയ ആശയങ്ങൾക്കെതിരെ ഇവർ ഒന്നിച്ചു നിന്നു. നവലിബറലിസത്തിന്റെ വക്താക്കളായ മൂലധന ശക്തികൾക്ക്‌ സാമുദായികതയെ ഉൾക്കൊള്ളാനും സാമുദായിക ശക്തികൾക്ക്‌ മൂലധനവ്യവസ്ഥയെ ഉൾക്കൊള്ളാനും പ്രയാസമുണ്ടായില്ല. ശാസ്‌ത്രസാഹിത്യ പരിഷത്തും മറ്റും മുന്നോട്ടുവെയ്‌ക്കുന്ന സാമൂഹ്യ പരിവർത്തനത്തിന്റെ ആശയങ്ങളും പ്രവർത്തനങ്ങളുമാണ്‌ ഇരുകൂട്ടരെയും അലോസരപ്പെടുത്തുന്നത്‌. ശാസ്‌ത്രസാഹിത്യ പരിഷത്തിനെതിരെ ഇന്നു നടക്കുന്ന ആക്രമണത്തിന്റെ പിന്നിലും ഈ നിലപാടുകൾ കാണാം.

പരിഷത്ത്‌ പ്രവർത്തനങ്ങൾ നടത്തുന്ന വസ്‌തുനിഷ്‌ഠസാഹചര്യങ്ങൾ നവലിബറലിസവും ജാതിമത സാമുദായിക ശക്തികളും ചേർന്ന്‌ രൂപപ്പെടുത്തുന്നവയാണ്‌. ശാസ്‌ത്രബോധത്തിനും സമൂഹസങ്കൽപ്പത്തിനും ജനാധിപത്യത്തിനും പകരം വൈകാരികതയും വ്യക്തിനിഷ്‌ഠതയും സ്വത്വരാഷ്ട്രീയവും സ്ഥാനം പിടിക്കുന്നു. കേരള സമൂഹത്തിലും രാഷ്‌ട്രീയത്തിലും വ്യക്തമായ വലതുപക്ഷവൽക്കരണം നടക്കുകയാണ്‌. കപടശാസ്‌ത്ര സിദ്ധാന്തങ്ങൾക്കും ശാസ്‌ത്രവിരുദ്ധവാദങ്ങൾക്കും മേൽക്കൈ ലഭിക്കുന്നു. യുക്തിപരതയ്‌ക്കും ശാസ്‌ത്രചിന്തയ്‌ക്കും പകരം വിശ്വാസങ്ങൾക്കും യുക്തിരാഹിത്യത്തിനും ആധിപത്യം കിട്ടുന്നു. കമ്പോള - ധനമൂലധന ശക്തികളുടെ ആധിപത്യം ധനസമ്പാദനത്തെ പ്രധാന ലക്ഷ്യമാക്കുന്നു. ധനസമ്പാദനം ജീവിതത്തെയും സംസ്‌കാരത്തെയും ക്രമപ്പെടുത്തുന്നു. ഇതിന്റെ ഫലമായി തകരുന്നത്‌ യുക്തിപരതയാണ്‌; ശാസ്‌ത്രീയമായ വിമർശനാത്മക അവബോധമാണ്‌. ഒപ്പം ജന ജീവിതത്തെക്കുറിച്ച്‌ കാലാകാലങ്ങളായി മനുഷ്യർ വളർത്തിയ ലക്ഷ്യങ്ങളും മൂല്യസംഹിതകളുമാണ്‌. ഇവയുടെ സംരക്ഷണത്തിനും വികാസത്തിനും വേണ്ടി പോരാടുക ഇന്ന്‌ ജനകീയശാസ്‌ത്രപ്രസ്ഥാനങ്ങളുടെ കടമയാണ്‌.

പരിഷത്ത്‌ പ്രവർത്തനങ്ങൾ നടത്തുന്ന വസ്‌തുനിഷ്‌ഠസാഹചര്യങ്ങൾ നവലിബറലിസവും ജാതിമത സാമുദായിക ശക്തികളും ചേർന്ന്‌ രൂപപ്പെടുത്തുന്നവയാണ്‌. ശാസ്‌ത്രബോധത്തിനും സമൂഹസങ്കൽപ്പത്തിനും ജനാധിപത്യത്തിനും പകരം വൈകാരികതയും വ്യക്തിനിഷ്‌ഠതയും സ്വത്വരാഷ്ട്രീയവും സ്ഥാനം പിടിക്കുന്നു. കേരള സമൂഹത്തിലും രാഷ്‌ട്രീയത്തിലും വ്യക്തമായ വലതുപക്ഷവൽക്കരണം നടക്കുകയാണ്‌. കപടശാസ്‌ത്ര സിദ്ധാന്തങ്ങൾക്കും ശാസ്‌ത്രവിരുദ്ധവാദങ്ങൾക്കും മേൽക്കൈ ലഭിക്കുന്നു. യുക്തിപരതയ്‌ക്കും ശാസ്‌ത്രചിന്തയ്‌ക്കും പകരം വിശ്വാസങ്ങൾക്കും യുക്തിരാഹിത്യത്തിനും ആധിപത്യം കിട്ടുന്നു. കമ്പോള - ധനമൂലധന ശക്തികളുടെ ആധിപത്യം ധനസമ്പാദനത്തെ പ്രധാന ലക്ഷ്യമാക്കുന്നു. ധനസമ്പാദനം ജീവിതത്തെയും സംസ്‌കാരത്തെയും ക്രമപ്പെടുത്തുന്നു. ഇതിന്റെ ഫലമായി തകരുന്നത്‌ യുക്തിപരതയാണ്‌; ശാസ്‌ത്രീയമായ വിമർശനാത്മക അവബോധമാണ്‌. ഒപ്പം ജന ജീവിതത്തെക്കുറിച്ച്‌ കാലാകാലങ്ങളായി മനുഷ്യർ വളർത്തിയ ലക്ഷ്യങ്ങളും മൂല്യസംഹിതകളുമാണ്‌. ഇവയുടെ സംരക്ഷണത്തിനും വികാസത്തിനും വേണ്ടി പോരാടുക ഇന്ന്‌ ജനകീയശാസ്‌ത്രപ്രസ്ഥാനങ്ങളുടെ കടമയാണ്‌.

ഈ പോരാട്ടത്തിന്റെ പ്രധാന അംശം ശാസ്‌ത്രം ജനതയുടെ സാമാന്യബോധമായി മാറുക എന്നതാണ്‌. ശാസ്‌ത്രത്തിന്റെ കണ്ടുപിടുത്തങ്ങളും സിദ്ധാന്തങ്ങളും പ്രപഞ്ചത്തെയും ജീവനെയും മനുഷ്യസമൂഹത്തെയും സംബന്ധിച്ച നമ്മുടെ അവബോധത്തെ വൻതോതിൽ വർധിപ്പിച്ചു എന്ന തിരിച്ചറിവ്‌, മനുഷ്യരുടെ ജീവിതോപാധികളുടെ ഉൽപ്പാദനത്തിൽ ശാസ്‌ത്രസാങ്കേതിക വിദ്യകൾക്കുള്ള പ്രാധാന്യത്തെ സംബന്ധിച്ച അവബോധം, ഉൽപ്പാദനത്തിലും വിനിമയത്തിലും ജീവിതോപാധികളിലും ശാസ്‌ത്ര സാങ്കേതികവിദ്യകളുടെ ഉപയോഗത്തെ വിമർശനപരമായി വിലയിരുത്താനും അവ സൃഷ്ടിക്കുന്ന പ്രശ്‌നങ്ങൾക്കും പൊരുത്തക്കേടുകൾക്കും യുക്തിസഹമായ പരിഹാരങ്ങൾ കണ്ടെത്താനുമുള്ള കഴിവ്‌, പ്രകൃതിയും മനുഷ്യനും തമ്മിലുള്ള പാരസ്‌പര്യത്തെക്കുറിച്ചുള്ള അവബോധവും ഉൽപ്പാദനത്തിന്റെയും ജീവിതോപാധികളുടെയും നിലനിൽപ്പിലും വികാസത്തിലും പരിസ്ഥിതിസന്തുലനത്തിന്റെ തിരിച്ചറിവ്‌ തുടങ്ങിയവ സാമാന്യബോധത്തിന്റെ വളർച്ചയിൽ പ്രധാനമാണ്‌. സാമാന്യബോധത്തിന്റെ വളർച്ചയിൽ ശാസ്‌ത്രജ്ഞർക്കും സാങ്കേതികവിദഗ്‌ധർക്കും പ്രാധാന പങ്കുണ്ട്‌.

ഈ പോരാട്ടത്തിന്റെ പ്രധാന അംശം ശാസ്‌ത്രം ജനതയുടെ സാമാന്യബോധമായി മാറുക എന്നതാണ്‌. ശാസ്‌ത്രത്തിന്റെ കണ്ടുപിടുത്തങ്ങളും സിദ്ധാന്തങ്ങളും പ്രപഞ്ചത്തെയും ജീവനെയും മനുഷ്യസമൂഹത്തെയും സംബന്ധിച്ച നമ്മുടെ അവബോധത്തെ വൻതോതിൽ വർധിപ്പിച്ചു എന്ന തിരിച്ചറിവ്‌, മനുഷ്യരുടെ ജീവിതോപാധികളുടെ ഉൽപ്പാദനത്തിൽ ശാസ്‌ത്രസാങ്കേതിക വിദ്യകൾക്കുള്ള പ്രാധാന്യത്തെ സംബന്ധിച്ച അവബോധം, ഉൽപ്പാദനത്തിലും വിനിമയത്തിലും ജീവിതോപാധികളിലും ശാസ്‌ത്ര സാങ്കേതികവിദ്യകളുടെ ഉപയോഗത്തെ വിമർശനപരമായി വിലയിരുത്താനും അവ സൃഷ്ടിക്കുന്ന പ്രശ്‌നങ്ങൾക്കും പൊരുത്തക്കേടുകൾക്കും യുക്തിസഹമായ പരിഹാരങ്ങൾ കണ്ടെത്താനുമുള്ള കഴിവ്‌, പ്രകൃതിയും മനുഷ്യനും തമ്മിലുള്ള പാരസ്‌പര്യത്തെക്കുറിച്ചുള്ള അവബോധവും ഉൽപ്പാദനത്തിന്റെയും ജീവിതോപാധികളുടെയും നിലനിൽപ്പിലും വികാസത്തിലും പരിസ്ഥിതിസന്തുലനത്തിന്റെ തിരിച്ചറിവ്‌ തുടങ്ങിയവ സാമാന്യബോധത്തിന്റെ വളർച്ചയിൽ പ്രധാനമാണ്‌. സാമാന്യബോധത്തിന്റെ വളർച്ചയിൽ ശാസ്‌ത്രജ്ഞർക്കും സാങ്കേതികവിദഗ്‌ധർക്കും പ്രാധാന പങ്കുണ്ട്‌.

ഇന്നത്തെ സാഹചര്യങ്ങളിൽ ശാസ്‌ത്രജ്ഞരുടെയും സാങ്കേതികവിദഗ്‌ധരുടെയും തൊഴിലും അവരുടെ പ്രവർത്തനങ്ങളുടെ സ്വഭാവവും നിർണയിക്കുന്നത്‌ മൂലധനശക്തികളാണെന്ന്‌ നാമോർക്കേണ്ടതാണ്‌. അതിന്റെ പരിമിതികൾ അവർക്കുണ്ടാകും. ശാസ്‌ത്രബോധവും സമൂഹത്തിൽ ആഴത്തിൽ വേരുകളുമുള്ള ജനകീയ ശാസ്‌ത്രപ്രവർത്തകർക്കാണ്‌ അവരുടെ സർഗാത്മകതയെയും കാര്യശേഷിയെയും പ്രയോജനപ്പെടുത്താൻ കഴിയുക. ശാസ്‌ത്രജ്ഞരിൽ നിന്നും അല്ലാത്തവരിൽ നിന്നും രൂപപ്പെട്ടു വരുന്ന ജനകീയ ശാസ്‌ത്ര പ്രവർത്തകരുടെ നിരയ്‌ക്കാണ്‌ ശാസ്‌ത്രത്തെ ജനങ്ങളുടെ സാമാന്യബോധവും പ്രയോഗരൂപവുമാക്കി മാറ്റാൻ കഴിയുക. ശാസ്‌ത്രത്തെ സാമൂഹ്യജ്ഞാനമാക്കി മാറ്റാൻ കഴിയുന്ന സാഹചര്യങ്ങൾ ഇന്നു വളർന്നുവരുന്നുണ്ടെന്നും നാമോർക്കേണ്ടതാണ്‌. ആഗോള വൽക്കരണത്തിനായി ഉപയോഗിക്കപ്പെടുന്ന വിവര വിനിമയ സാങ്കേതികവിദ്യ തന്നെ ശാസ്‌ത്രത്തിന്റെ ജനാധിപത്യവൽക്കരണത്തിനുള്ള സാധ്യതകളും തുറക്കുന്നു.

ഇന്നത്തെ സാഹചര്യങ്ങളിൽ ശാസ്‌ത്രജ്ഞരുടെയും സാങ്കേതികവിദഗ്‌ധരുടെയും തൊഴിലും അവരുടെ പ്രവർത്തനങ്ങളുടെ സ്വഭാവവും നിർണയിക്കുന്നത്‌ മൂലധനശക്തികളാണെന്ന്‌ നാമോർക്കേണ്ടതാണ്‌. അതിന്റെ പരിമിതികൾ അവർക്കുണ്ടാകും. ശാസ്‌ത്രബോധവും സമൂഹത്തിൽ ആഴത്തിൽ വേരുകളുമുള്ള ജനകീയ ശാസ്‌ത്രപ്രവർത്തകർക്കാണ്‌ അവരുടെ സർഗാത്മകതയെയും കാര്യശേഷിയെയും പ്രയോജനപ്പെടുത്താൻ കഴിയുക. ശാസ്‌ത്രജ്ഞരിൽ നിന്നും അല്ലാത്തവരിൽ നിന്നും രൂപപ്പെട്ടു വരുന്ന ജനകീയ ശാസ്‌ത്ര പ്രവർത്തകരുടെ നിരയ്‌ക്കാണ്‌ ശാസ്‌ത്രത്തെ ജനങ്ങളുടെ സാമാന്യബോധവും പ്രയോഗരൂപവുമാക്കി മാറ്റാൻ കഴിയുക. ശാസ്‌ത്രത്തെ സാമൂഹ്യജ്ഞാനമാക്കി മാറ്റാൻ കഴിയുന്ന സാഹചര്യങ്ങൾ ഇന്നു വളർന്നുവരുന്നുണ്ടെന്നും നാമോർക്കേണ്ടതാണ്‌. ആഗോള വൽക്കരണത്തിനായി ഉപയോഗിക്കപ്പെടുന്ന വിവര വിനിമയ സാങ്കേതികവിദ്യ തന്നെ ശാസ്‌ത്രത്തിന്റെ ജനാധിപത്യവൽക്കരണത്തിനുള്ള സാധ്യതകളും തുറക്കുന്നു.

ജനകീയ ശാസ്‌ത്രപ്രവർത്തകരുടെ പൊതു കർമ്മ പരിപാടി എന്താകണം?

ജനകീയ ശാസ്‌ത്രപ്രവർത്തകരുടെ പൊതു കർമ്മ പരിപാടി എന്താകണം?

ശാസ്‌ത്രപ്രചരണം എന്ന ജനകീയ ശാസ്‌ത്രപ്രസ്ഥാനത്തിന്റെ മൗലിക ധർമം തുടരണം. ശാസ്‌ത്രപ്രചരണത്തിന്റെ ലക്ഷ്യം ഇന്ന്‌ കേവലമായ ശാസ്‌ത്രബോധനമല്ല. ശാസ്‌ത്രത്തെ ജനങ്ങളുടെ സാമാന്യബോധമാക്കി മാറ്റുക എന്നതാണ്‌. ഇന്ന്‌ ജനങ്ങൾ നേരിടുന്ന പ്രശ്‌നങ്ങളുടെ ഉറവിടങ്ങൾ കാര്യകാരണസഹിതം യുക്തിസഹമായി അവതരിപ്പിക്കുക, പ്രശ്‌നങ്ങളുടെ പരിഹാരങ്ങൾ യുക്തിസഹമായി കണ്ടെത്താവുന്നതാണെന്ന ബോധ്യവും ആത്മവിശ്വാസവും സൃഷ്ടിക്കുക, എന്നിവ ഇതിന്റെ ഭാഗമാണ്‌. യുക്തിപരത ജനങ്ങളുടെ നിത്യജീവിത പ്രവർത്തനത്തിന്റെ ഭാഗമാണ്‌. അതിനെ ശാസ്‌ത്രജ്ഞാനവും പ്രശ്‌ന പരിഹാര രൂപങ്ങളും വഴി വികസിപ്പിക്കുകയാണ്‌ ശാസ്‌ത്രപ്രചരണത്തിന്റെ പ്രധാന രൂപം. ജനങ്ങളുടെ നിത്യജീവിത പ്രശ്‌നങ്ങളിൽ ബോധപൂർവമായ ഇടപെടലുകളിലൂടെയാണ്‌ ശാസ്‌ത്രം ജനങ്ങളുടെ സാമാന്യബോധമായി വികസിക്കുക. അതിനാവശ്യമായ സംവേദന പ്രചരണോപാധികൾ വളർന്നു വരേണ്ടത്‌ ആവശ്യമാണ്‌.

ശാസ്‌ത്രപ്രചരണം എന്ന ജനകീയ ശാസ്‌ത്രപ്രസ്ഥാനത്തിന്റെ മൗലിക ധർമം തുടരണം. ശാസ്‌ത്രപ്രചരണത്തിന്റെ ലക്ഷ്യം ഇന്ന്‌ കേവലമായ ശാസ്‌ത്രബോധനമല്ല. ശാസ്‌ത്രത്തെ ജനങ്ങളുടെ സാമാന്യബോധമാക്കി മാറ്റുക എന്നതാണ്‌. ഇന്ന്‌ ജനങ്ങൾ നേരിടുന്ന പ്രശ്‌നങ്ങളുടെ ഉറവിടങ്ങൾ കാര്യകാരണസഹിതം യുക്തിസഹമായി അവതരിപ്പിക്കുക, പ്രശ്‌നങ്ങളുടെ പരിഹാരങ്ങൾ യുക്തിസഹമായി കണ്ടെത്താവുന്നതാണെന്ന ബോധ്യവും ആത്മവിശ്വാസവും സൃഷ്ടിക്കുക, എന്നിവ ഇതിന്റെ ഭാഗമാണ്‌. യുക്തിപരത ജനങ്ങളുടെ നിത്യജീവിത പ്രവർത്തനത്തിന്റെ ഭാഗമാണ്‌. അതിനെ ശാസ്‌ത്രജ്ഞാനവും പ്രശ്‌ന പരിഹാര രൂപങ്ങളും വഴി വികസിപ്പിക്കുകയാണ്‌ ശാസ്‌ത്രപ്രചരണത്തിന്റെ പ്രധാന രൂപം. ജനങ്ങളുടെ നിത്യജീവിത പ്രശ്‌നങ്ങളിൽ ബോധപൂർവമായ ഇടപെടലുകളിലൂടെയാണ്‌ ശാസ്‌ത്രം ജനങ്ങളുടെ സാമാന്യബോധമായി വികസിക്കുക. അതിനാവശ്യമായ സംവേദന പ്രചരണോപാധികൾ വളർന്നു വരേണ്ടത്‌ ആവശ്യമാണ്‌.

പ്രശ്‌നപരിഹാരമാർഗങ്ങൾ സാങ്കേതികവും സാമൂഹ്യവുമാണ്‌. സാങ്കേതികവിദ്യകൾ ജനങ്ങളുടെ ഉൽപ്പാദനക്ഷമതയുടെ വികാസത്തിന്റെ അനിവാര്യഘടകങ്ങളാണ്‌. പക്ഷേ അവയുടെ ഉപയോഗം ഉൽപ്പാദനത്തിന്റെ വികാസത്തിന്റെ തലത്തെയും പ്രകൃതിയും മനുഷ്യനും തമ്മിലുള്ള പാരസ്‌പര്യത്തിന്റെ വികാസത്തിന്റെ തലത്തെയും ആശ്രയിച്ചിരിക്കും.

പ്രശ്‌നപരിഹാരമാർഗങ്ങൾ സാങ്കേതികവും സാമൂഹ്യവുമാണ്‌. സാങ്കേതികവിദ്യകൾ ജനങ്ങളുടെ ഉൽപ്പാദനക്ഷമതയുടെ വികാസത്തിന്റെ അനിവാര്യഘടകങ്ങളാണ്‌. പക്ഷേ അവയുടെ ഉപയോഗം ഉൽപ്പാദനത്തിന്റെ വികാസത്തിന്റെ തലത്തെയും പ്രകൃതിയും മനുഷ്യനും തമ്മിലുള്ള പാരസ്‌പര്യത്തിന്റെ വികാസത്തിന്റെ തലത്തെയും ആശ്രയിച്ചിരിക്കും.

സാങ്കേതികവിദ്യയുടെ ഉപയോഗം ശാസ്‌ത്രീയമായി സ്വീകാര്യമാണോ എന്നതിനോടൊപ്പം സാമൂഹ്യമായി സ്വീകാര്യമാണോ എന്നതും പ്രസക്തമാണ്‌. പാരിസ്ഥിതിക സന്തുലാവസ്ഥയും അതിജീവനത്തിന്റെ സുസ്ഥിരതയും നശിപ്പിക്കുന്ന സാങ്കേതികവിദ്യകൾ ശാസ്‌ത്രീയമായി സ്വീകാര്യമാണെങ്കിൽപ്പോലും സാമൂഹ്യമായി സ്വീകാര്യമാകണമെന്നില്ല. ഉൽപ്പന്ന പേറ്റന്റിനെയും പ്രക്രിയാ പേറ്റന്റിന്റെയും സംബന്ധിച്ച തർക്കവും ഉദാഹരണമാണ്‌. അതുകൊണ്ട്‌ സാങ്കേതികവിദ്യകളുടെ വിനിയോഗം ശാസ്‌ത്രീയവും സാമൂഹ്യവുമായ അംഗീകാരം നേടുക എന്നത്‌ നമ്മുടെ ഉൽപ്പാദന പ്രക്രിയയുടെ വികാസത്തിന്‌ അവശ്യഘടകമാണ്‌.

സാങ്കേതികവിദ്യയുടെ ഉപയോഗം ശാസ്‌ത്രീയമായി സ്വീകാര്യമാണോ എന്നതിനോടൊപ്പം സാമൂഹ്യമായി സ്വീകാര്യമാണോ എന്നതും പ്രസക്തമാണ്‌. പാരിസ്ഥിതിക സന്തുലാവസ്ഥയും അതിജീവനത്തിന്റെ സുസ്ഥിരതയും നശിപ്പിക്കുന്ന സാങ്കേതികവിദ്യകൾ ശാസ്‌ത്രീയമായി സ്വീകാര്യമാണെങ്കിൽപ്പോലും സാമൂഹ്യമായി സ്വീകാര്യമാകണമെന്നില്ല. ഉൽപ്പന്ന പേറ്റന്റിനെയും പ്രക്രിയാ പേറ്റന്റിന്റെയും സംബന്ധിച്ച തർക്കവും ഉദാഹരണമാണ്‌. അതുകൊണ്ട്‌ സാങ്കേതികവിദ്യകളുടെ വിനിയോഗം ശാസ്‌ത്രീയവും സാമൂഹ്യവുമായ അംഗീകാരം നേടുക എന്നത്‌ നമ്മുടെ ഉൽപ്പാദന പ്രക്രിയയുടെ വികാസത്തിന്‌ അവശ്യഘടകമാണ്‌.

ശാസ്‌ത്രം സാമാന്യബോധമായി തീരുന്നത്‌ ശാസ്‌ത്രം സാമൂഹ്യ ജ്ഞാനരൂപമായി മാറുന്നതോടെയാണ്‌. വിദ്യാഭ്യാസക്രമത്തിന്‌ ഇതിൽ വലിയ പങ്കുണ്ട്‌. കൂടുതൽ കുട്ടികൾ സയൻസ്‌ പഠിക്കുന്നതുകൊണ്ടോ വിവിധ എൻട്രൻസ്‌ പരീക്ഷകൾ വഴി കൂടുതൽ എഞ്ചിനീയറിംഗ്‌ - മെഡിക്കൽ ബിരുദധാരികൾ ഉണ്ടായതുകൊണ്ടോ ശാസ്‌ത്രം സാമൂഹ്യജ്ഞാനമായി മാറുകയില്ല. ഇന്നത്തെ സയൻസ്‌ പഠനം നിലവിലുള്ള തൊഴിൽ വിപണിയിൽ സ്ഥാനം നേടുന്നതിനുള്ള കോച്ചിങ്ങ്‌ മാത്രമാണ്‌. നിർദിഷ്‌ട തൊഴിൽ മേഖലകളിലെ നൈപുണിയ്‌ക്കപ്പുറം നിരീക്ഷണ പരീക്ഷണങ്ങളിലുടെയും യൂക്തിസഹമായ ചിന്തയിലൂടെയും വിമർശനാവബോധത്തിലൂടെയും വളർന്നുവന്ന ശാസ്‌ത്രജ്ഞാനത്തിന്റെ യുക്തി വിദ്യാർഥികളിലെത്തുന്നില്ല. നമ്മുടെ വിദ്യാഭ്യാസത്തിൽ സാമൂഹ്യജ്ഞാനത്തിനും ഭാഷാനൈപുണികൾക്കുമുള്ള അധമസ്ഥാനം സാമൂഹ്യജ്ഞാനമെന്ന നിലയിലുള്ള ശാസ്‌ത്രത്തിന്റെ വികാസത്തിന്‌ പ്രതിബന്ധമാണ്‌. ഏറ്റവും പ്രധാനമായി, സിദ്ധാന്തവും പ്രയോഗവും തമ്മിലുള്ള ഉദ്‌ഗ്രഥനം ശാസ്‌ത്രം സാമാന്യബോധമായി വളരുന്നതിന്‌ അനിവാര്യമാണ്‌. പ്രായോഗികജ്ഞാനമായ എഞ്ചിനീയറിംഗ്‌, മെഡിസിൻ, മാനേജ്‌മെന്റ്‌ മുതലായ മേഖലകൾ പോലും പണ്ഡിതജ്ഞാനമായി വളരുകയും അവയ്‌ക്ക്‌ കൂടുതൽ പാണ്ഡിത്യം നിഷ്‌കർഷിക്കുകയും ചെയ്യുന്നതോടെ സിദ്ധാന്തവും പ്രയോഗവും തമ്മിൽ പൂർണമായി വേർതിരിക്കപ്പെടുന്നു. പ്രായോഗികതലത്തിൽ നിൽക്കുന്ന തൊഴിൽ സേനയ്‌ക്ക്‌ അവർ തൊഴിൽ ചെയ്യുന്ന മേഖലകളിൽ ആവശ്യമായ സൈദ്ധാന്തികജ്ഞാനം നിഷേധിക്കപ്പെടുകയും ചെയ്യുന്നു. എഞ്ചിനീയറിംഗ്‌ കോളേജുകളും ഐടിഐ/ പോളിടെക്‌നിക്‌ മേഖലയും തമ്മിലുള്ള ഭിന്നത ഈ കാഴ്‌ചപ്പാടിന്റെ സൃഷ്ടിയാണ്‌. ഈ വേർതിരിവ്‌ ഭൂരിപക്ഷം വരുന്ന തൊഴിൽ സേനയുടെ കഴിവുകളുടെ വികാസത്തെ തടയുകയും അവരെ സൈദ്ധാന്തിക പരിശീലനം സിദ്ധിച്ച മധ്യവർഗ സാങ്കേതിക ``വിദഗ്‌ധ'രുടെ നിയന്ത്രണത്തിനും അടിച്ചമർത്തലിനും വിധേയരാക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. ഓപ്പറേറ്റർമാരും പ്രോഗ്രാമർമാരും തമ്മിൽ ഐടി മേഖലയിൽ നിലനിൽക്കുന്ന ഭിന്നത ഇതിനു സമാനമാണ്‌. ഈ വേർതിരിവുകളെ മറികടക്കുകയും സൈദ്ധാന്തികവും പ്രായോഗികവുമായ നൈപുണികളെ, അതായത്‌ അക്കാദമിക്‌/ തൊഴിൽ വിദ്യാഭ്യാസമേഖലകളെ സംയോജിപ്പിക്കുന്ന വിദ്യാഭ്യാസം ശാസ്‌ത്രത്തെ സാമാന്യബോധമാക്കി മാറ്റുന്നതിന്‌ അനിവാര്യമാണ്‌. ശാസ്‌ത്രീയമായ ജ്ഞാനവും സാങ്കേതിക പരിശീലനവും തമ്മിലുള്ള സമന്വയം ഉൽപ്പാദന പ്രക്രിയയുടെ വികാസത്തിന്‌ അത്യാവശ്യവുമാണ്‌.

ശാസ്‌ത്രം സാമാന്യബോധമായി തീരുന്നത്‌ ശാസ്‌ത്രം സാമൂഹ്യ ജ്ഞാനരൂപമായി മാറുന്നതോടെയാണ്‌. വിദ്യാഭ്യാസക്രമത്തിന്‌ ഇതിൽ വലിയ പങ്കുണ്ട്‌. കൂടുതൽ കുട്ടികൾ സയൻസ്‌ പഠിക്കുന്നതുകൊണ്ടോ വിവിധ എൻട്രൻസ്‌ പരീക്ഷകൾ വഴി കൂടുതൽ എഞ്ചിനീയറിംഗ്‌ - മെഡിക്കൽ ബിരുദധാരികൾ ഉണ്ടായതുകൊണ്ടോ ശാസ്‌ത്രം സാമൂഹ്യജ്ഞാനമായി മാറുകയില്ല. ഇന്നത്തെ സയൻസ്‌ പഠനം നിലവിലുള്ള തൊഴിൽ വിപണിയിൽ സ്ഥാനം നേടുന്നതിനുള്ള കോച്ചിങ്ങ്‌ മാത്രമാണ്‌. നിർദിഷ്‌ട തൊഴിൽ മേഖലകളിലെ നൈപുണിയ്‌ക്കപ്പുറം നിരീക്ഷണ പരീക്ഷണങ്ങളിലുടെയും യൂക്തിസഹമായ ചിന്തയിലൂടെയും വിമർശനാവബോധത്തിലൂടെയും വളർന്നുവന്ന ശാസ്‌ത്രജ്ഞാനത്തിന്റെ യുക്തി വിദ്യാർഥികളിലെത്തുന്നില്ല. നമ്മുടെ വിദ്യാഭ്യാസത്തിൽ സാമൂഹ്യജ്ഞാനത്തിനും ഭാഷാനൈപുണികൾക്കുമുള്ള അധമസ്ഥാനം സാമൂഹ്യജ്ഞാനമെന്ന നിലയിലുള്ള ശാസ്‌ത്രത്തിന്റെ വികാസത്തിന്‌ പ്രതിബന്ധമാണ്‌. ഏറ്റവും പ്രധാനമായി, സിദ്ധാന്തവും പ്രയോഗവും തമ്മിലുള്ള ഉദ്‌ഗ്രഥനം ശാസ്‌ത്രം സാമാന്യബോധമായി വളരുന്നതിന്‌ അനിവാര്യമാണ്‌. പ്രായോഗികജ്ഞാനമായ എഞ്ചിനീയറിംഗ്‌, മെഡിസിൻ, മാനേജ്‌മെന്റ്‌ മുതലായ മേഖലകൾ പോലും പണ്ഡിതജ്ഞാനമായി വളരുകയും അവയ്‌ക്ക്‌ കൂടുതൽ പാണ്ഡിത്യം നിഷ്‌കർഷിക്കുകയും ചെയ്യുന്നതോടെ സിദ്ധാന്തവും പ്രയോഗവും തമ്മിൽ പൂർണമായി വേർതിരിക്കപ്പെടുന്നു. പ്രായോഗികതലത്തിൽ നിൽക്കുന്ന തൊഴിൽ സേനയ്‌ക്ക്‌ അവർ തൊഴിൽ ചെയ്യുന്ന മേഖലകളിൽ ആവശ്യമായ സൈദ്ധാന്തികജ്ഞാനം നിഷേധിക്കപ്പെടുകയും ചെയ്യുന്നു. എഞ്ചിനീയറിംഗ്‌ കോളേജുകളും ഐടിഐ/ പോളിടെക്‌നിക്‌ മേഖലയും തമ്മിലുള്ള ഭിന്നത ഈ കാഴ്‌ചപ്പാടിന്റെ സൃഷ്ടിയാണ്‌. ഈ വേർതിരിവ്‌ ഭൂരിപക്ഷം വരുന്ന തൊഴിൽ സേനയുടെ കഴിവുകളുടെ വികാസത്തെ തടയുകയും അവരെ സൈദ്ധാന്തിക പരിശീലനം സിദ്ധിച്ച മധ്യവർഗ സാങ്കേതിക ``വിദഗ്‌ധ'രുടെ നിയന്ത്രണത്തിനും അടിച്ചമർത്തലിനും വിധേയരാക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. ഓപ്പറേറ്റർമാരും പ്രോഗ്രാമർമാരും തമ്മിൽ ഐടി മേഖലയിൽ നിലനിൽക്കുന്ന ഭിന്നത ഇതിനു സമാനമാണ്‌. ഈ വേർതിരിവുകളെ മറികടക്കുകയും സൈദ്ധാന്തികവും പ്രായോഗികവുമായ നൈപുണികളെ, അതായത്‌ അക്കാദമിക്‌/ തൊഴിൽ വിദ്യാഭ്യാസമേഖലകളെ സംയോജിപ്പിക്കുന്ന വിദ്യാഭ്യാസം ശാസ്‌ത്രത്തെ സാമാന്യബോധമാക്കി മാറ്റുന്നതിന്‌ അനിവാര്യമാണ്‌. ശാസ്‌ത്രീയമായ ജ്ഞാനവും സാങ്കേതിക പരിശീലനവും തമ്മിലുള്ള സമന്വയം ഉൽപ്പാദന പ്രക്രിയയുടെ വികാസത്തിന്‌ അത്യാവശ്യവുമാണ്‌.

ശാസ്‌ത്രത്തെ സാമാന്യബോധമാക്കി മാറ്റുന്ന ഏറ്റവും വിപുലമായ മേഖല ആരോഗ്യരംഗമായിരിക്കും. രോഗങ്ങളും രോഗപ്രതിരോധവും മനുഷ്യശരീരത്തിന്റെയും അതുവഴി ജീവന്റെയും കായികക്ഷമതയുടെയും നിലനിൽപ്പിന്‌ അനിവാര്യമായതുകൊണ്ട്‌ എല്ലാ മനുഷ്യരെയും ബാധിക്കുന്ന മേഖലയായി ആരോഗ്യം മാറുന്നു. ഇന്നത്തെ ആരോഗ്യ ചർച്ചകൾ ഔപചാരിക മെഡിക്കൽ മേഖല നേരിടുന്ന പ്രശ്‌നങ്ങൾ, ഔഷധവ്യവസായം സൃഷ്ടിക്കുന്ന പ്രശ്‌നങ്ങൾ തുടങ്ങിയവയെ ആധാരമാക്കിയാണ്‌ നടക്കുന്നത്‌. വിവിധ ആരോഗ്യസമ്പ്രദായങ്ങളും ചികിത്സാരീതികളും തമ്മിലുള്ള സംവാദങ്ങളും ആവശ്യമാണ്‌. വിദ്യാഭ്യാസം മാനസികവും ധൈഷണികവുമായ നൈപുണികളെ വളർത്തുന്നതുപോലെ, ചിന്തിക്കുന്നതിനും പ്രവർത്തിക്കുന്നതിനുമാവശ്യമായ കായിക - മാനസികക്ഷമതയെ വളർത്തുന്നത്‌ ആരോഗ്യ പ്രവർത്തനത്തിന്റെ കടമയാണ്‌. മനുഷ്യശരീരത്തിന്റെ ആന്തരിക ഘടനയും അതും പ്രകൃതിയും തമ്മിലുള്ള ബന്ധങ്ങളും ആരോഗ്യശാസ്‌ത്രത്തിന്റെ ഭാഗമായി വരും. അതായത്‌ ആരോഗ്യപഠനങ്ങൾ പ്രകൃതിശാസ്‌ത്രത്തിന്റെയും സാമൂഹ്യശാസ്‌ത്രത്തിന്റെയും ചേരുവയിൽ നിന്നാണ്‌ വളർന്നുവരുന്നത്‌. ഇതുകൊണ്ടുതന്നെയാണ്‌ ശാസ്‌ത്രവും കപടശാസ്‌ത്ര രൂപങ്ങളും തമ്മിലുള്ള സംവാദങ്ങളും അവിടെ നടക്കുന്നത്‌. ജനകീയ ശാസ്‌ത്രത്തിന്റെ ആരോഗ്യസങ്കൽപ്പം സ്വന്തം ജീവിതവൃത്തി നടത്തുന്നതിനുള്ള എല്ലാ മനുഷ്യരുടെയും കായികവും മാനസികവുമായ ക്ഷമതയെ പരമാവധി നിലനിർത്തുകയും പോഷിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യുന്നതാകണം. ഇതിനാവശ്യമായ ജീവശാസ്‌ത്രപരവും പരിസ്ഥിതി ശാസ്‌ത്രപരവുമായ ജ്ഞാനം പ്രായോഗികമായ സാമൂഹ്യജ്ഞാനമാക്കി മാറ്റാൻ കഴിയണം. ഇന്ന്‌ വാണിജ്യാധിഷ്‌ഠിതമായി പ്രവർത്തിക്കുന്ന ആരോഗ്യമേഖല സൃഷ്ടിക്കുന്ന ദുരൂഹതകളെ തകർക്കുന്ന ജനകീയാരോഗ്യ പ്രസ്ഥാനത്തിന്‌ ശാസ്‌ത്രത്തെ സാമാന്യബോധമാക്കി മാറ്റുന്നതിൽ ഏറെ പങ്കുവഹിക്കാൻ കഴിയും.

ശാസ്‌ത്രത്തെ സാമാന്യബോധമാക്കി മാറ്റുന്ന ഏറ്റവും വിപുലമായ മേഖല ആരോഗ്യരംഗമായിരിക്കും. രോഗങ്ങളും രോഗപ്രതിരോധവും മനുഷ്യശരീരത്തിന്റെയും അതുവഴി ജീവന്റെയും കായികക്ഷമതയുടെയും നിലനിൽപ്പിന്‌ അനിവാര്യമായതുകൊണ്ട്‌ എല്ലാ മനുഷ്യരെയും ബാധിക്കുന്ന മേഖലയായി ആരോഗ്യം മാറുന്നു. ഇന്നത്തെ ആരോഗ്യ ചർച്ചകൾ ഔപചാരിക മെഡിക്കൽ മേഖല നേരിടുന്ന പ്രശ്‌നങ്ങൾ, ഔഷധവ്യവസായം സൃഷ്ടിക്കുന്ന പ്രശ്‌നങ്ങൾ തുടങ്ങിയവയെ ആധാരമാക്കിയാണ്‌ നടക്കുന്നത്‌. വിവിധ ആരോഗ്യസമ്പ്രദായങ്ങളും ചികിത്സാരീതികളും തമ്മിലുള്ള സംവാദങ്ങളും ആവശ്യമാണ്‌. വിദ്യാഭ്യാസം മാനസികവും ധൈഷണികവുമായ നൈപുണികളെ വളർത്തുന്നതുപോലെ, ചിന്തിക്കുന്നതിനും പ്രവർത്തിക്കുന്നതിനുമാവശ്യമായ കായിക - മാനസികക്ഷമതയെ വളർത്തുന്നത്‌ ആരോഗ്യ പ്രവർത്തനത്തിന്റെ കടമയാണ്‌. മനുഷ്യശരീരത്തിന്റെ ആന്തരിക ഘടനയും അതും പ്രകൃതിയും തമ്മിലുള്ള ബന്ധങ്ങളും ആരോഗ്യശാസ്‌ത്രത്തിന്റെ ഭാഗമായി വരും. അതായത്‌ ആരോഗ്യപഠനങ്ങൾ പ്രകൃതിശാസ്‌ത്രത്തിന്റെയും സാമൂഹ്യശാസ്‌ത്രത്തിന്റെയും ചേരുവയിൽ നിന്നാണ്‌ വളർന്നുവരുന്നത്‌. ഇതുകൊണ്ടുതന്നെയാണ്‌ ശാസ്‌ത്രവും കപടശാസ്‌ത്ര രൂപങ്ങളും തമ്മിലുള്ള സംവാദങ്ങളും അവിടെ നടക്കുന്നത്‌. ജനകീയ ശാസ്‌ത്രത്തിന്റെ ആരോഗ്യസങ്കൽപ്പം സ്വന്തം ജീവിതവൃത്തി നടത്തുന്നതിനുള്ള എല്ലാ മനുഷ്യരുടെയും കായികവും മാനസികവുമായ ക്ഷമതയെ പരമാവധി നിലനിർത്തുകയും പോഷിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യുന്നതാകണം. ഇതിനാവശ്യമായ ജീവശാസ്‌ത്രപരവും പരിസ്ഥിതി ശാസ്‌ത്രപരവുമായ ജ്ഞാനം പ്രായോഗികമായ സാമൂഹ്യജ്ഞാനമാക്കി മാറ്റാൻ കഴിയണം. ഇന്ന്‌ വാണിജ്യാധിഷ്‌ഠിതമായി പ്രവർത്തിക്കുന്ന ആരോഗ്യമേഖല സൃഷ്ടിക്കുന്ന ദുരൂഹതകളെ തകർക്കുന്ന ജനകീയാരോഗ്യ പ്രസ്ഥാനത്തിന്‌ ശാസ്‌ത്രത്തെ സാമാന്യബോധമാക്കി മാറ്റുന്നതിൽ ഏറെ പങ്കുവഹിക്കാൻ കഴിയും.

ശാസ്‌ത്രത്തിന്റെ സാമൂഹ്യപരത ഏറ്റവും പ്രധാനമായി പ്രത്യക്ഷപ്പെടുന്ന മേഖല പരിസ്ഥിതിയാണ്‌. പാരിസ്ഥിതിക ചർച്ചകൾ ഏതാണ്ടെല്ലായ്‌പ്പോഴും `പരിസ്ഥിതിവാദി'കളും `വികസനവാദി'കളും തമ്മിലുള്ള ചർച്ചയായി മാറാറുണ്ട്‌. പാരിസ്ഥിതിക പ്രത്യാഘാതങ്ങളിലൂന്നുന്നവർ വികസന വിരുദ്ധരാണ്‌ എന്ന്‌ വികസനവാദികളും ഏതു വികസന പ്രവർത്തനവും പരിസ്ഥിതിയെ തകർക്കുന്നതാണ്‌ എന്ന്‌ ശുദ്ധ പരിസ്ഥിതിവാദികളും അഭിപ്രായപ്പെടുന്നു. പരിസ്ഥിതിയെ സ്വാർഥലാഭത്തിനുവേണ്ടി ഉപയോഗിക്കുന്ന ജാതിമത ശക്തികളടക്കമുള്ള കപടപരിസ്ഥിതിവാദികളും രംഗത്തുണ്ട്‌. മനുഷ്യരാശിയുടെ അതിജീവനം സാധ്യമാകുന്നത്‌ മനുഷ്യനും പ്രകൃതിയും തമ്മിലുള്ള പാരസ്‌പര്യത്തെയും സോദ്ദേശ്യമായി മനുഷ്യർ പ്രകൃതിയിൽ വരുത്തുന്ന മാറ്റങ്ങളെയും ആധാരമാക്കിയാണ്‌. അതിന്റെ അടിസ്ഥാനത്തിലാണ്‌ പാരിസ്ഥിതിക കാഴ്‌ചപ്പാടുകൾ വളർന്നുവരേണ്ടത്‌. ഒരു പ്രദേശത്തിലെ ജനങ്ങളുടെ ഉൽപ്പാദന പ്രവർത്തനങ്ങളെയും ഭാവിയിലെ ജീവസന്ധാരണ സാധ്യതകളെയും അപകടത്തിലാക്കുന്ന വികസന രൂപങ്ങൾ മനുഷ്യരുടെ അതിജീവന രൂപങ്ങൾക്ക്‌ എതിരാണ്‌. താൽക്കാലികമായ നേട്ടങ്ങൾക്കും സ്വകാര്യലാഭത്തിനും വേണ്ടി പരിസ്ഥിതി നാശം വിതച്ചുകൊണ്ടുളള വികസനത്തിനു പകരം സ്ഥായിയായ നേട്ടങ്ങൾക്കും മനുഷ്യരുടെ അതിജീവന സാധ്യതകളുടെ വികാസത്തിനും വേണ്ടിയുള്ളതും മനുഷ്യനും പ്രകൃതിയും തമ്മിലുള്ള പാരസ്‌പര്യത്തെ ദൃഢമാക്കുന്നതുമായ ശാസ്‌ത്രീയവും യുക്തിസഹവുമായ രൂപങ്ങളാണ്‌ നമുക്കാവശ്യം. സ്വകാര്യ ലാഭത്തെ ആധാരമാക്കിയുള്ള വ്യവസ്ഥ വിഭവങ്ങളുടെയും അസംസ്‌കൃത വസ്‌തുക്കളുടെയും മനുഷ്യന്റെ ജീവിതവൃത്തികളുടെയും മേൽ അനിയന്ത്രിതമായ കടന്നുകയറ്റം നടത്തും. അത്‌ പ്രകൃതിയെ നശിപ്പിക്കുക മാത്രമല്ല, മനുഷ്യരുടെ ജീവിതവൃത്തിയെക്കൂടി ഇല്ലാതാക്കുകയും മൂലധന വ്യവസ്ഥയുടെ കൂലിപ്പട്ടാളമായി ജനങ്ങളെ മാറ്റുകയും ചെയ്യും. ഇത്‌ ഇന്നു തന്നെ സംഭവിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുകയാണ്‌. അതുകൊണ്ട്‌ പാരിസ്ഥിതിക വീക്ഷണത്തിന്റെ വളർച്ച ശാസ്‌ത്രം ജനങ്ങളുടെ സാമാന്യബോധമായി മാറുന്നതിന്റെ ഉപാധിയാണ്‌. അതുപോലെ പരിസ്ഥിതിക്ക്‌ വേണ്ടിയുള്ള പോരാട്ടങ്ങൾ ജനങ്ങളുടെ അധ്വാനശക്തിയുടെ നിലനിൽപ്പിനും വികാസത്തിനും വേണ്ടിയുള്ള പോരാട്ടങ്ങളായി കാണുകയും വേണം. ഇതിന്‌ യാന്ത്രിക വികസനവാദികളുടെയും ശുദ്ധ പ്രകൃതിസ്‌നേഹികളുടെയും നിലപാടുകളിൽ നിന്ന്‌ വേറിട്ടുള്ള നിലപാടുകൾ ജനകീയ ശാസ്‌ത്രപ്രസ്ഥാനം വളർത്തിക്കൊണ്ടുവരണം. പാരിസ്ഥിതികമായ വികസന പരിപ്രേക്ഷ്യവും പ്രവർത്തന രീതികളും എപ്പോഴും ശാസ്‌ത്രത്തെ സാമൂഹ്യജ്ഞാനമാക്കി മാറ്റുന്നതിൽ പ്രധാന പങ്കുവഹിക്കും.

ശാസ്‌ത്രത്തിന്റെ സാമൂഹ്യപരത ഏറ്റവും പ്രധാനമായി പ്രത്യക്ഷപ്പെടുന്ന മേഖല പരിസ്ഥിതിയാണ്‌. പാരിസ്ഥിതിക ചർച്ചകൾ ഏതാണ്ടെല്ലായ്‌പ്പോഴും `പരിസ്ഥിതിവാദി'കളും `വികസനവാദി'കളും തമ്മിലുള്ള ചർച്ചയായി മാറാറുണ്ട്‌. പാരിസ്ഥിതിക പ്രത്യാഘാതങ്ങളിലൂന്നുന്നവർ വികസന വിരുദ്ധരാണ്‌ എന്ന്‌ വികസനവാദികളും ഏതു വികസന പ്രവർത്തനവും പരിസ്ഥിതിയെ തകർക്കുന്നതാണ്‌ എന്ന്‌ ശുദ്ധ പരിസ്ഥിതിവാദികളും അഭിപ്രായപ്പെടുന്നു. പരിസ്ഥിതിയെ സ്വാർഥലാഭത്തിനുവേണ്ടി ഉപയോഗിക്കുന്ന ജാതിമത ശക്തികളടക്കമുള്ള കപടപരിസ്ഥിതിവാദികളും രംഗത്തുണ്ട്‌. മനുഷ്യരാശിയുടെ അതിജീവനം സാധ്യമാകുന്നത്‌ മനുഷ്യനും പ്രകൃതിയും തമ്മിലുള്ള പാരസ്‌പര്യത്തെയും സോദ്ദേശ്യമായി മനുഷ്യർ പ്രകൃതിയിൽ വരുത്തുന്ന മാറ്റങ്ങളെയും ആധാരമാക്കിയാണ്‌. അതിന്റെ അടിസ്ഥാനത്തിലാണ്‌ പാരിസ്ഥിതിക കാഴ്‌ചപ്പാടുകൾ വളർന്നുവരേണ്ടത്‌. ഒരു പ്രദേശത്തിലെ ജനങ്ങളുടെ ഉൽപ്പാദന പ്രവർത്തനങ്ങളെയും ഭാവിയിലെ ജീവസന്ധാരണ സാധ്യതകളെയും അപകടത്തിലാക്കുന്ന വികസന രൂപങ്ങൾ മനുഷ്യരുടെ അതിജീവന രൂപങ്ങൾക്ക്‌ എതിരാണ്‌. താൽക്കാലികമായ നേട്ടങ്ങൾക്കും സ്വകാര്യലാഭത്തിനും വേണ്ടി പരിസ്ഥിതി നാശം വിതച്ചുകൊണ്ടുളള വികസനത്തിനു പകരം സ്ഥായിയായ നേട്ടങ്ങൾക്കും മനുഷ്യരുടെ അതിജീവന സാധ്യതകളുടെ വികാസത്തിനും വേണ്ടിയുള്ളതും മനുഷ്യനും പ്രകൃതിയും തമ്മിലുള്ള പാരസ്‌പര്യത്തെ ദൃഢമാക്കുന്നതുമായ ശാസ്‌ത്രീയവും യുക്തിസഹവുമായ രൂപങ്ങളാണ്‌ നമുക്കാവശ്യം. സ്വകാര്യ ലാഭത്തെ ആധാരമാക്കിയുള്ള വ്യവസ്ഥ വിഭവങ്ങളുടെയും അസംസ്‌കൃത വസ്‌തുക്കളുടെയും മനുഷ്യന്റെ ജീവിതവൃത്തികളുടെയും മേൽ അനിയന്ത്രിതമായ കടന്നുകയറ്റം നടത്തും. അത്‌ പ്രകൃതിയെ നശിപ്പിക്കുക മാത്രമല്ല, മനുഷ്യരുടെ ജീവിതവൃത്തിയെക്കൂടി ഇല്ലാതാക്കുകയും മൂലധന വ്യവസ്ഥയുടെ കൂലിപ്പട്ടാളമായി ജനങ്ങളെ മാറ്റുകയും ചെയ്യും. ഇത്‌ ഇന്നു തന്നെ സംഭവിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുകയാണ്‌. അതുകൊണ്ട്‌ പാരിസ്ഥിതിക വീക്ഷണത്തിന്റെ വളർച്ച ശാസ്‌ത്രം ജനങ്ങളുടെ സാമാന്യബോധമായി മാറുന്നതിന്റെ ഉപാധിയാണ്‌. അതുപോലെ പരിസ്ഥിതിക്ക്‌ വേണ്ടിയുള്ള പോരാട്ടങ്ങൾ ജനങ്ങളുടെ അധ്വാനശക്തിയുടെ നിലനിൽപ്പിനും വികാസത്തിനും വേണ്ടിയുള്ള പോരാട്ടങ്ങളായി കാണുകയും വേണം. ഇതിന്‌ യാന്ത്രിക വികസനവാദികളുടെയും ശുദ്ധ പ്രകൃതിസ്‌നേഹികളുടെയും നിലപാടുകളിൽ നിന്ന്‌ വേറിട്ടുള്ള നിലപാടുകൾ ജനകീയ ശാസ്‌ത്രപ്രസ്ഥാനം വളർത്തിക്കൊണ്ടുവരണം. പാരിസ്ഥിതികമായ വികസന പരിപ്രേക്ഷ്യവും പ്രവർത്തന രീതികളും എപ്പോഴും ശാസ്‌ത്രത്തെ സാമൂഹ്യജ്ഞാനമാക്കി മാറ്റുന്നതിൽ പ്രധാന പങ്കുവഹിക്കും.

സാമൂഹ്യമേഖലയിൽ ഏറ്റവും കൂടുതൽ അശാസ്‌ത്രീയതകൾ ഉള്ള ഒരു സംവാദമേഖലയാണ്‌ സ്‌ത്രീപുരുഷ ബന്ധങ്ങളുടേത്‌. അനുദിനം വളരുന്ന സ്‌ത്രീപീഡനങ്ങളെ സംബന്ധിച്ച റിപ്പോർട്ടുകളും ലൈംഗികതയെ സംബന്ധിച്ചും സ്‌ത്രീപുരുഷ ബന്ധങ്ങളുടെ പ്രസക്തിയെക്കുറിച്ചുള്ള ചർച്ചകളും സംവാദങ്ങളും ഇതിനെ കൂടുതൽ ഗൗരവമാക്കിയിരിക്കയാണ്‌. പല അഭിപ്രായപ്രകടനങ്ങളും നടക്കുന്നത്‌ അവരവരുടെ നിലപാടുകൾ ശാസ്‌ത്രീയമാണെന്നുള്ള മട്ടിലാണ്‌. പക്ഷേ, ഏറ്റവും അധികം അന്ധവിശ്വാസങ്ങളും കപടശാസ്‌ത്രരൂപങ്ങളും മുൻവിധികളും നിറഞ്ഞുനിൽക്കുന്നതും ഈ മേകലയിലാണ്‌. സ്‌ത്രീപുരുഷ ബന്ധങ്ങളെക്കുറിച്ച്‌ രണ്ട്‌ തരത്തിലുള്ള നിലപാടുകൾ ശാസ്‌ത്രപ്രസ്ഥാനം സ്വീകരിക്കും.

സാമൂഹ്യമേഖലയിൽ ഏറ്റവും കൂടുതൽ അശാസ്‌ത്രീയതകൾ ഉള്ള ഒരു സംവാദമേഖലയാണ്‌ സ്‌ത്രീപുരുഷ ബന്ധങ്ങളുടേത്‌. അനുദിനം വളരുന്ന സ്‌ത്രീപീഡനങ്ങളെ സംബന്ധിച്ച റിപ്പോർട്ടുകളും ലൈംഗികതയെ സംബന്ധിച്ചും സ്‌ത്രീപുരുഷ ബന്ധങ്ങളുടെ പ്രസക്തിയെക്കുറിച്ചുള്ള ചർച്ചകളും സംവാദങ്ങളും ഇതിനെ കൂടുതൽ ഗൗരവമാക്കിയിരിക്കയാണ്‌. പല അഭിപ്രായപ്രകടനങ്ങളും നടക്കുന്നത്‌ അവരവരുടെ നിലപാടുകൾ ശാസ്‌ത്രീയമാണെന്നുള്ള മട്ടിലാണ്‌. പക്ഷേ, ഏറ്റവും അധികം അന്ധവിശ്വാസങ്ങളും കപടശാസ്‌ത്രരൂപങ്ങളും മുൻവിധികളും നിറഞ്ഞുനിൽക്കുന്നതും ഈ മേകലയിലാണ്‌. സ്‌ത്രീപുരുഷ ബന്ധങ്ങളെക്കുറിച്ച്‌ രണ്ട്‌ തരത്തിലുള്ള നിലപാടുകൾ ശാസ്‌ത്രപ്രസ്ഥാനം സ്വീകരിക്കും.

1. സ്‌ത്രീയെ ഒരു സമ്പൂർണ സാമൂഹ്യ തൊഴിൽ ശക്തിയെന്ന നിലയിൽ കാണുന്ന സമൂഹബന്ധങ്ങളേയും കുടുംബ ബന്ധങ്ങളേയും കുറിച്ചുള്ള ആശയങ്ങൾ

1. സ്‌ത്രീയെ ഒരു സമ്പൂർണ സാമൂഹ്യ തൊഴിൽ ശക്തിയെന്ന നിലയിൽ കാണുന്ന സമൂഹബന്ധങ്ങളേയും കുടുംബ ബന്ധങ്ങളേയും കുറിച്ചുള്ള ആശയങ്ങൾ

2. ജെൻഡർ എന്നുള്ള നിലയിൽ ലൈംഗികത അല്ലെങ്കിൽ ലിംഗപദവിയുടെ തലത്തിൽ സ്‌ത്രീകൾ അനുഭവിക്കുന്ന പ്രശ്‌നങ്ങൾ.

2. ജെൻഡർ എന്നുള്ള നിലയിൽ ലൈംഗികത അല്ലെങ്കിൽ ലിംഗപദവിയുടെ തലത്തിൽ സ്‌ത്രീകൾ അനുഭവിക്കുന്ന പ്രശ്‌നങ്ങൾ.

തുല്യതയിലും ജനാധിപത്യത്തിലും അടിയുറച്ച കുടുംബസങ്കൽപ്പം വളർത്തിയെടുക്കുക എന്നത്‌ ഇതിൽ ആദ്യത്തേതിന്റെ ഭാഗമാണ്‌. അധ്വാനശക്തിയെന്ന നിലയിലും വ്യക്തിയെന്ന നിലയിലുമുള്ള സ്‌ത്രീകളുടെ വികാസവും ഇതിലടങ്ങുന്നു. അതേ സമയം തന്നെ ജെൻഡർ എന്ന നിലയിൽ സ്‌ത്രീകളെ സംബന്ധിച്ച്‌ സമൂഹത്തിൽ നിലനിൽക്കുന്ന അശാസ്‌ത്രീയ ധാരണകൾ സ്‌ത്രീയുടെ ജീവിതത്തേയും പ്രവർത്തനത്തേയും ഇന്ന്‌ നിഷേധാത്മകമായി ബാധിക്കുന്നു. സ്‌ത്രീശരീരം, ലൈംഗികത, പ്രജനനം, ശിശുപരിപാലനം, സ്‌ത്രീയുടെ തൊഴിൽ, അധ്വാനശക്തി തുടങ്ങിയവയെല്ലാം സംബന്ധിച്ചുള്ള അശാസ്‌ത്രീയമായ മുൻവിധികളേയും അബദ്ധ ധാരണകളേയും ശാസ്‌ത്രീയമായി തിരുത്താനുള്ള പ്രചാരണ പ്രവർത്തനങ്ങൾ ജനകീയ ശാസ്‌ത്രപ്രസ്ഥാനം ഏറ്റെടുക്കേണ്ടതാണ്‌. ശാസ്‌ത്രീയവും ആരോഗ്യകരവും സൗഹൃദത്തിലധിഷ്‌ഠിതവുമായ സ്‌ത്രീപുരുഷ ബന്ധങ്ങളെക്കുറിച്ചുള്ള ധാരണകളും അശാസ്‌ത്രീയമായ ലൈംഗികതാ സങ്കൽപ്പങ്ങളുടെ നിരാകരണവും ജനങ്ങളുടെ സാമാന്യബോധത്തിന്റെ ഭാഗമാക്കി മാറ്റാൻ കഴിയണം.

തുല്യതയിലും ജനാധിപത്യത്തിലും അടിയുറച്ച കുടുംബസങ്കൽപ്പം വളർത്തിയെടുക്കുക എന്നത്‌ ഇതിൽ ആദ്യത്തേതിന്റെ ഭാഗമാണ്‌. അധ്വാനശക്തിയെന്ന നിലയിലും വ്യക്തിയെന്ന നിലയിലുമുള്ള സ്‌ത്രീകളുടെ വികാസവും ഇതിലടങ്ങുന്നു. അതേ സമയം തന്നെ ജെൻഡർ എന്ന നിലയിൽ സ്‌ത്രീകളെ സംബന്ധിച്ച്‌ സമൂഹത്തിൽ നിലനിൽക്കുന്ന അശാസ്‌ത്രീയ ധാരണകൾ സ്‌ത്രീയുടെ ജീവിതത്തേയും പ്രവർത്തനത്തേയും ഇന്ന്‌ നിഷേധാത്മകമായി ബാധിക്കുന്നു. സ്‌ത്രീശരീരം, ലൈംഗികത, പ്രജനനം, ശിശുപരിപാലനം, സ്‌ത്രീയുടെ തൊഴിൽ, അധ്വാനശക്തി തുടങ്ങിയവയെല്ലാം സംബന്ധിച്ചുള്ള അശാസ്‌ത്രീയമായ മുൻവിധികളേയും അബദ്ധ ധാരണകളേയും ശാസ്‌ത്രീയമായി തിരുത്താനുള്ള പ്രചാരണ പ്രവർത്തനങ്ങൾ ജനകീയ ശാസ്‌ത്രപ്രസ്ഥാനം ഏറ്റെടുക്കേണ്ടതാണ്‌. ശാസ്‌ത്രീയവും ആരോഗ്യകരവും സൗഹൃദത്തിലധിഷ്‌ഠിതവുമായ സ്‌ത്രീപുരുഷ ബന്ധങ്ങളെക്കുറിച്ചുള്ള ധാരണകളും അശാസ്‌ത്രീയമായ ലൈംഗികതാ സങ്കൽപ്പങ്ങളുടെ നിരാകരണവും ജനങ്ങളുടെ സാമാന്യബോധത്തിന്റെ ഭാഗമാക്കി മാറ്റാൻ കഴിയണം.

ജനകീയ ശാസ്‌ത്രപ്രസ്ഥാനത്തിന്‌ രാഷ്‌ട്രീയമുണ്ടോ എന്ന്‌ ചോദിക്കുന്നവരുണ്ട്‌. രാഷ്‌ട്രീയപാർട്ടികളുടെ വാലാണ്‌ ജനകീയശാസ്‌ത്രപ്രസ്ഥാനങ്ങൾ എന്ന്‌ ഉറച്ച്‌ വിശ്വസിക്കുന്നവരുണ്ട്‌. ശാസ്‌ത്രപ്രചാരണം സാമൂഹ്യജ്ഞാനത്തിന്റെയും ശാസ്‌ത്രീയമായ സാമാന്യബോധത്തിന്റെയും വികാസമെന്ന പരിഷത്തിന്റെ പ്രവർത്തനതലം സാമൂഹ്യവും സാംസ്‌കാരികവുമാണ്‌. അത്‌ ജാതിമത വർഗഭേദങ്ങളില്ലാതെ ഇന്നത്തെയും നാളത്തെയും ജനതയെ നേരിട്ടു ബാധിക്കുന്നതുമാണ്‌. ഈയർഥത്തിൽ സമകാലീന കക്ഷി രാഷ്‌ട്രീയത്തിൽ ജനകീയ ശാസ്‌ത്രപ്രസ്ഥാനം ഇടപെടുകയോ നിലപാടു സ്വീകരിക്കുകയോ ചെയ്യുകയില്ല. അതേസമയം പരിഷത്തിന്റെ പ്രവർത്തന മേഖലയിൽ കക്ഷിരാഷ്‌ട്രീയക്കാരും മതജാതിശക്തികളും സ്വകാര്യ ലാഭത്തിനും സ്വാർഥതയ്‌ക്കും വേണ്ടി നിലകൊള്ളുന്ന ശക്തികളും ശക്തമായി ഇടപെട്ടുകൊണ്ടിരിക്കയാണ്‌. യുക്തിസഹവും ശാസ്‌ത്രീയവും ദീർഘകാലത്തേയ്‌ക്കുള്ള സ്ഥായിയായ സമൂഹജീവിത രൂപങ്ങളിലൂന്നിയതുമായ ജ്ഞാനരൂപങ്ങളുടെയും പ്രവർത്തന രീതികളുടെയും വളർച്ചയ്‌ക്കെതിരായി വൈകാരികവും സങ്കുചിതവും മതജാതി സമുദായങ്ങളുടെയും പ്രാദേശിക സ്വത്വങ്ങളുടെയും വ്യത്യസ്‌തതകളിലൂന്നിയതുമായ നിലപാടുകൾ ``ജനകീയ'' ലേബലോടെ അവതരിപ്പിക്കപ്പെടുകയാണ്‌. സാമൂഹ്യവിപ്ലവത്തിനുവേണ്ടിയുള്ള നിലപാടുകളെയും ശാസ്‌ത്രബോധത്തിന്റെ വികാസത്തെയും തകർക്കുകയാണ്‌ ഇത്തരം ശക്തികൾ ചെയ്യുന്നത്‌. നവലിബറൽ മൂലധന രൂപങ്ങൾക്കും ജാതിമത സ്വത്വശക്തികൾക്കുമെതിരായ പോരാട്ടത്തിൽ ജനകീയ ശാസ്‌ത്രപ്രസ്ഥാനത്തിന്റെ രാഷ്ട്രീയം പ്രത്യക്ഷപ്പെടും. സമൂഹത്തിൽ ഭൂരിപക്ഷം വരുന്ന അടിച്ചമർത്തപ്പെട്ടവരും പുറന്തള്ളപ്പെട്ടവരും അധ്വാനശക്തിയെ വിനിയോഗിച്ച്‌ ഇന്നത്തെ ലോകത്തെ നിലനിർത്തുന്നവരുമായ ജനങ്ങളുടെ അവസ്ഥയിലെ സമൂല പരിവർത്തനത്തിന്റെ പ്രധാന ഉപാധി ശാസ്‌ത്രം സാധാരണ ജനങ്ങളുടെ സാമാന്യബോധമായി മാറുന്നതിലൂടെയാണെന്ന്‌ ജനകീയ ശാസ്‌ത്രപ്രസ്ഥാനം കരുതുന്നു. അതിനെ തകർക്കാൻ ശ്രമിക്കുന്നവരെ നേരിടുക പരിഷത്തിന്റെ രാഷ്ട്രീയമായിരിക്കും.

ജനകീയ ശാസ്‌ത്രപ്രസ്ഥാനത്തിന്‌ രാഷ്‌ട്രീയമുണ്ടോ എന്ന്‌ ചോദിക്കുന്നവരുണ്ട്‌. രാഷ്‌ട്രീയപാർട്ടികളുടെ വാലാണ്‌ ജനകീയശാസ്‌ത്രപ്രസ്ഥാനങ്ങൾ എന്ന്‌ ഉറച്ച്‌ വിശ്വസിക്കുന്നവരുണ്ട്‌. ശാസ്‌ത്രപ്രചാരണം സാമൂഹ്യജ്ഞാനത്തിന്റെയും ശാസ്‌ത്രീയമായ സാമാന്യബോധത്തിന്റെയും വികാസമെന്ന പരിഷത്തിന്റെ പ്രവർത്തനതലം സാമൂഹ്യവും സാംസ്‌കാരികവുമാണ്‌. അത്‌ ജാതിമത വർഗഭേദങ്ങളില്ലാതെ ഇന്നത്തെയും നാളത്തെയും ജനതയെ നേരിട്ടു ബാധിക്കുന്നതുമാണ്‌. ഈയർഥത്തിൽ സമകാലീന കക്ഷി രാഷ്‌ട്രീയത്തിൽ ജനകീയ ശാസ്‌ത്രപ്രസ്ഥാനം ഇടപെടുകയോ നിലപാടു സ്വീകരിക്കുകയോ ചെയ്യുകയില്ല. അതേസമയം പരിഷത്തിന്റെ പ്രവർത്തന മേഖലയിൽ കക്ഷിരാഷ്‌ട്രീയക്കാരും മതജാതിശക്തികളും സ്വകാര്യ ലാഭത്തിനും സ്വാർഥതയ്‌ക്കും വേണ്ടി നിലകൊള്ളുന്ന ശക്തികളും ശക്തമായി ഇടപെട്ടുകൊണ്ടിരിക്കയാണ്‌. യുക്തിസഹവും ശാസ്‌ത്രീയവും ദീർഘകാലത്തേയ്‌ക്കുള്ള സ്ഥായിയായ സമൂഹജീവിത രൂപങ്ങളിലൂന്നിയതുമായ ജ്ഞാനരൂപങ്ങളുടെയും പ്രവർത്തന രീതികളുടെയും വളർച്ചയ്‌ക്കെതിരായി വൈകാരികവും സങ്കുചിതവും മതജാതി സമുദായങ്ങളുടെയും പ്രാദേശിക സ്വത്വങ്ങളുടെയും വ്യത്യസ്‌തതകളിലൂന്നിയതുമായ നിലപാടുകൾ ``ജനകീയ'' ലേബലോടെ അവതരിപ്പിക്കപ്പെടുകയാണ്‌. സാമൂഹ്യവിപ്ലവത്തിനുവേണ്ടിയുള്ള നിലപാടുകളെയും ശാസ്‌ത്രബോധത്തിന്റെ വികാസത്തെയും തകർക്കുകയാണ്‌ ഇത്തരം ശക്തികൾ ചെയ്യുന്നത്‌. നവലിബറൽ മൂലധന രൂപങ്ങൾക്കും ജാതിമത സ്വത്വശക്തികൾക്കുമെതിരായ പോരാട്ടത്തിൽ ജനകീയ ശാസ്‌ത്രപ്രസ്ഥാനത്തിന്റെ രാഷ്ട്രീയം പ്രത്യക്ഷപ്പെടും. സമൂഹത്തിൽ ഭൂരിപക്ഷം വരുന്ന അടിച്ചമർത്തപ്പെട്ടവരും പുറന്തള്ളപ്പെട്ടവരും അധ്വാനശക്തിയെ വിനിയോഗിച്ച്‌ ഇന്നത്തെ ലോകത്തെ നിലനിർത്തുന്നവരുമായ ജനങ്ങളുടെ അവസ്ഥയിലെ സമൂല പരിവർത്തനത്തിന്റെ പ്രധാന ഉപാധി ശാസ്‌ത്രം സാധാരണ ജനങ്ങളുടെ സാമാന്യബോധമായി മാറുന്നതിലൂടെയാണെന്ന്‌ ജനകീയ ശാസ്‌ത്രപ്രസ്ഥാനം കരുതുന്നു. അതിനെ തകർക്കാൻ ശ്രമിക്കുന്നവരെ നേരിടുക പരിഷത്തിന്റെ രാഷ്ട്രീയമായിരിക്കും.

ജനകീയ ശാസ്‌ത്രപ്രസ്ഥാനത്തിന്റെ വർധിച്ചുവരുന്ന പ്രസക്തിയും സാമൂഹ്യപ്രാധാന്യവുമാണ്‌ ഈ രേഖയുടെ ഒന്നാം ഭാഗത്ത്‌ സൂചിപ്പിച്ചത്‌. അതിനനുസൃതമായി പരിഷത്തിന്‌ മാറാൻ കഴിയണമെങ്കിൽ, കേരള സമൂഹത്തിൽ ഉണ്ടാകുന്ന മാറ്റങ്ങളോട്‌ ജനാനുകൂലമായി പ്രതികരിക്കാൻ കഴിയണം. അതിന്‌ സഹായകമായ നയപരിപാടികൾ തയ്യാറാക്കാനും പ്രചരിപ്പിക്കാനും പ്രായോഗികമാക്കാനും കഴിയേണ്ടതുണ്ട്‌.

ജനകീയ ശാസ്‌ത്രപ്രസ്ഥാനത്തിന്റെ വർധിച്ചുവരുന്ന പ്രസക്തിയും സാമൂഹ്യപ്രാധാന്യവുമാണ്‌ ഈ രേഖയുടെ ഒന്നാം ഭാഗത്ത്‌ സൂചിപ്പിച്ചത്‌. അതിനനുസൃതമായി പരിഷത്തിന്‌ മാറാൻ കഴിയണമെങ്കിൽ, കേരള സമൂഹത്തിൽ ഉണ്ടാകുന്ന മാറ്റങ്ങളോട്‌ ജനാനുകൂലമായി പ്രതികരിക്കാൻ കഴിയണം. അതിന്‌ സഹായകമായ നയപരിപാടികൾ തയ്യാറാക്കാനും പ്രചരിപ്പിക്കാനും പ്രായോഗികമാക്കാനും കഴിയേണ്ടതുണ്ട്‌.

കേരളത്തിൽ ഉയർന്നുവരുന്ന പ്രശ്‌നങ്ങളായി പരിഷത്ത്‌ നേരത്തെ ചൂണ്ടിക്കാണിച്ചതും കുറെയൊക്കെ ഇടപെടുകയും ചെയ്‌ത കാര്യങ്ങൾ- പ്രകൃതിസംരക്ഷണം, മാലിന്യസംസ്‌കരണം, അശാസ്‌ത്രീയ നഗരവൽക്കരണം, ഭൂവിനിയോഗം, കുടിവെള്ള ക്ഷാമം, സ്‌ത്രീപുരുഷ തുല്യത- എന്നിവയെല്ലാം ഇന്ന്‌ കേരളത്തിലെ പൊതു സമൂഹത്തിന്റെ പ്രശ്‌നങ്ങളായി മാറിയിരിക്കയാണ്‌. അത്‌ കാണിക്കുന്നത്‌ പരിഷത്തിന്‌ മാത്രം ഇന്നൊരു പ്രശ്‌നപരിഹാരം സാധ്യമല്ലാതായിരിക്കുന്നു എന്നാണ്‌. അതേ സമയം, ജനജീവിതവുമായി ബന്ധപ്പെട്ട ഇത്തരം പ്രശ്‌നങ്ങൾക്ക്‌ ശാസ്‌ത്രീയമായ വിശദീകരണം നൽകാനും അനുയോജ്യമായ പ്രവർത്തനങ്ങൾ ആവിഷ്‌കരിക്കാനും ഒരു ശാസ്‌ത്രപ്രസ്ഥാനമെന്ന നിലയിൽ പരിഷത്തിന്‌ ഉത്തരവാദിത്വവുമുണ്ട്‌. ശാസ്‌ത്രബോധത്തിലധിഷ്‌ഠിതമായ യുക്തിസഹമായ വിശദീകരണങ്ങളും നൽകേണ്ടതുണ്ട്‌. പ്രശ്‌നപരിഹാരം ജനാധിപത്യരീതിയിൽ തന്നെ ആയിരിക്കണം. ഈ പ്രക്രിയയിലൂടെയല്ലാതെ രൂപപ്പെട്ടുവരുന്ന പരിഹാരമാർഗങ്ങൾ സാധാരണ ജനങ്ങൾക്ക്‌ അനുകൂലമായിക്കൊള്ളണമെന്നില്ല. പരിസ്ഥിതി നാശത്തിന്റെ സ്രഷ്‌ടാക്കൾ തന്നെ ചിലപ്പോൾ പരിസ്ഥിതി സംരക്ഷണത്തിന്റെയും വക്താക്കളായേക്കാം. റിയൽ എസ്റ്റേറ്റ്‌ കച്ചവടക്കാർ കുടിവെള്ളം വിതരണം ചെയ്യാനും, സ്വർണക്കച്ചവടക്കാർ പ്രകൃതി സംരക്ഷിക്കാനും ഇറങ്ങിയിരിക്കുന്നത്‌ ഈ പശ്ചാത്തലത്തിലാണെന്ന്‌ തിരിച്ചറിയേണ്ടതുണ്ട്‌. ഇവിടെ, പ്രശ്‌നപരിഹാരം ജനങ്ങളുടെ അവകാശമാണെന്നതിൽ നിന്ന്‌ പണക്കാരുടെ `ഔദാര്യ'മായി മാറുന്ന സ്ഥിതിവിശേഷം തിരിച്ചറിയേണ്ടതുണ്ട്‌. ഇത്തരം തിരിച്ചറിവിന്റെ അടിസ്ഥാനത്തിലുള്ള പ്രവർത്തനങ്ങളാണ്‌ പരിഷത്ത്‌ നടത്തേണ്ടത്‌.

കേരളത്തിൽ ഉയർന്നുവരുന്ന പ്രശ്‌നങ്ങളായി പരിഷത്ത്‌ നേരത്തെ ചൂണ്ടിക്കാണിച്ചതും കുറെയൊക്കെ ഇടപെടുകയും ചെയ്‌ത കാര്യങ്ങൾ- പ്രകൃതിസംരക്ഷണം, മാലിന്യസംസ്‌കരണം, അശാസ്‌ത്രീയ നഗരവൽക്കരണം, ഭൂവിനിയോഗം, കുടിവെള്ള ക്ഷാമം, സ്‌ത്രീപുരുഷ തുല്യത- എന്നിവയെല്ലാം ഇന്ന്‌ കേരളത്തിലെ പൊതു സമൂഹത്തിന്റെ പ്രശ്‌നങ്ങളായി മാറിയിരിക്കയാണ്‌. അത്‌ കാണിക്കുന്നത്‌ പരിഷത്തിന്‌ മാത്രം ഇന്നൊരു പ്രശ്‌നപരിഹാരം സാധ്യമല്ലാതായിരിക്കുന്നു എന്നാണ്‌. അതേ സമയം, ജനജീവിതവുമായി ബന്ധപ്പെട്ട ഇത്തരം പ്രശ്‌നങ്ങൾക്ക്‌ ശാസ്‌ത്രീയമായ വിശദീകരണം നൽകാനും അനുയോജ്യമായ പ്രവർത്തനങ്ങൾ ആവിഷ്‌കരിക്കാനും ഒരു ശാസ്‌ത്രപ്രസ്ഥാനമെന്ന നിലയിൽ പരിഷത്തിന്‌ ഉത്തരവാദിത്വവുമുണ്ട്‌. ശാസ്‌ത്രബോധത്തിലധിഷ്‌ഠിതമായ യുക്തിസഹമായ വിശദീകരണങ്ങളും നൽകേണ്ടതുണ്ട്‌. പ്രശ്‌നപരിഹാരം ജനാധിപത്യരീതിയിൽ തന്നെ ആയിരിക്കണം. ഈ പ്രക്രിയയിലൂടെയല്ലാതെ രൂപപ്പെട്ടുവരുന്ന പരിഹാരമാർഗങ്ങൾ സാധാരണ ജനങ്ങൾക്ക്‌ അനുകൂലമായിക്കൊള്ളണമെന്നില്ല. പരിസ്ഥിതി നാശത്തിന്റെ സ്രഷ്‌ടാക്കൾ തന്നെ ചിലപ്പോൾ പരിസ്ഥിതി സംരക്ഷണത്തിന്റെയും വക്താക്കളായേക്കാം. റിയൽ എസ്റ്റേറ്റ്‌ കച്ചവടക്കാർ കുടിവെള്ളം വിതരണം ചെയ്യാനും, സ്വർണക്കച്ചവടക്കാർ പ്രകൃതി സംരക്ഷിക്കാനും ഇറങ്ങിയിരിക്കുന്നത്‌ ഈ പശ്ചാത്തലത്തിലാണെന്ന്‌ തിരിച്ചറിയേണ്ടതുണ്ട്‌. ഇവിടെ, പ്രശ്‌നപരിഹാരം ജനങ്ങളുടെ അവകാശമാണെന്നതിൽ നിന്ന്‌ പണക്കാരുടെ `ഔദാര്യ'മായി മാറുന്ന സ്ഥിതിവിശേഷം തിരിച്ചറിയേണ്ടതുണ്ട്‌. ഇത്തരം തിരിച്ചറിവിന്റെ അടിസ്ഥാനത്തിലുള്ള പ്രവർത്തനങ്ങളാണ്‌ പരിഷത്ത്‌ നടത്തേണ്ടത്‌.

പരിഷത്തിന്‌ മാത്രം പ്രശ്‌നപരിഹാരം സാധ്യമല്ലെന്ന്‌ പറയുമ്പോൾ തന്നെ, പ്രശ്‌നപരിഹാരത്തിന്റെ ദിശ എന്തായിരിക്കണമെന്നതിൽ നമുക്ക്‌ കൃത്യമായ ധാരണ ഉണ്ടായേ പറ്റൂ. ശാസ്‌ത്രാധിഷ്‌ഠിതമായ ഈ ധാരണയെ, പൊതുസമൂഹത്തിന്റെ ധാരണയാക്കി മാറ്റുക എന്നതാവണം പരിഷത്തിന്റെ പ്രവർത്തനദിശ. (മറ്റൊരർഥത്തിൽ, ഇക്കാര്യം നാം നേരത്തേ തന്നെ പറഞ്ഞുവെച്ചതാണ്‌. `ശാസ്‌ത്രം സാമൂഹ്യ വിപ്ലവത്തിന്‌' എന്ന മുദ്രാവാക്യവുമായി മാറ്റുരച്ച്‌ നോക്കിയാവണം പ്രവർത്തനങ്ങളെ വിലയിരുത്തുന്നത്‌ എന്ന നമ്മുടെ ധാരണ). ഈ കാഴ്‌ചപ്പാടിൽ, പരിഷത്ത്‌ ഇന്ന്‌ ഏറ്റെടുത്തിരിക്കുന്നതും ഭാവിയിൽ ഏറ്റെടുക്കേണ്ടതുമായ പ്രവർത്തനങ്ങൾക്ക്‌ ദിശാബോധം നൽകുക എന്നതാണ്‌ ഈ രേഖാചർച്ചയുടെ ലക്ഷ്യം.

പരിഷത്തിന്‌ മാത്രം പ്രശ്‌നപരിഹാരം സാധ്യമല്ലെന്ന്‌ പറയുമ്പോൾ തന്നെ, പ്രശ്‌നപരിഹാരത്തിന്റെ ദിശ എന്തായിരിക്കണമെന്നതിൽ നമുക്ക്‌ കൃത്യമായ ധാരണ ഉണ്ടായേ പറ്റൂ. ശാസ്‌ത്രാധിഷ്‌ഠിതമായ ഈ ധാരണയെ, പൊതുസമൂഹത്തിന്റെ ധാരണയാക്കി മാറ്റുക എന്നതാവണം പരിഷത്തിന്റെ പ്രവർത്തനദിശ. (മറ്റൊരർഥത്തിൽ, ഇക്കാര്യം നാം നേരത്തേ തന്നെ പറഞ്ഞുവെച്ചതാണ്‌. `ശാസ്‌ത്രം സാമൂഹ്യ വിപ്ലവത്തിന്‌' എന്ന മുദ്രാവാക്യവുമായി മാറ്റുരച്ച്‌ നോക്കിയാവണം പ്രവർത്തനങ്ങളെ വിലയിരുത്തുന്നത്‌ എന്ന നമ്മുടെ ധാരണ). ഈ കാഴ്‌ചപ്പാടിൽ, പരിഷത്ത്‌ ഇന്ന്‌ ഏറ്റെടുത്തിരിക്കുന്നതും ഭാവിയിൽ ഏറ്റെടുക്കേണ്ടതുമായ പ്രവർത്തനങ്ങൾക്ക്‌ ദിശാബോധം നൽകുക എന്നതാണ്‌ ഈ രേഖാചർച്ചയുടെ ലക്ഷ്യം.

`മറ്റൊരു കേരളം' ലക്ഷ്യമാക്കി പരിഷത്ത്‌ നടത്തുന്നത്‌ പ്രകൃതിയും മനുഷ്യനും തമ്മിലുള്ള ബന്ധത്തിലധിഷ്‌ഠിതമായി കേരളത്തിലെ പ്രകൃതി വിഭവങ്ങളെയും മനുഷ്യാധ്വാനത്തെയും അടിക്കടി വികസിപ്പിക്കുന്നതിനുള്ള പ്രവർത്തനങ്ങളാണ്‌. ആ നിലയിൽ നമ്മുടെ പ്രവർത്തനങ്ങളെ നാല്‌ തലങ്ങളായി വിശദീകരിക്കാവുന്നതാണ്‌, അവ, പ്രകൃതി വിഭവ വികസനം, ഉൽപ്പാദന വികസനം, അധ്വാനശേഷി വികസനം, സംസ്‌കൃതിയുടെ വികസനം എന്നിവയാണ്‌. ഈ ഓരോ രംഗത്തും നിലവിലുള്ള മൂർത്തമായ പ്രശ്‌നങ്ങൾ, അതാത്‌ രംഗത്തെ വികസനത്തെപ്പറ്റി പരിഷത്തിനുള്ള നിലപാടുകൾ എന്നിവയാണ്‌ ഇവിടെ നൽകുന്നത്‌. ഈ നിലപാടിൽ നിന്നുകൊണ്ട്‌ പ്രശ്‌നപരിഹാരം തേടേണ്ടത്‌ സംസ്ഥാനതലത്തിൽ മാത്രമാവണമെന്നില്ല. യൂനിറ്റ്‌, മേഖല, ജില്ലാ തലങ്ങളിലെല്ലാം അനുയോജ്യമായ പരിപാടികൾ ഉണ്ടായി വരേണ്ടതുണ്ട്‌. അപ്പോൾ മാത്രമേ, പ്രവർത്തനങ്ങളുടെ വികേന്ദ്രീകരണവും സംഘടനയുടെ വിവിധ തലങ്ങൾക്കുള്ള സ്വയം പ്രവർത്തനശേഷിയും ശക്തിപ്പെടുത്താൻ കഴിയൂ. അതിനാൽ ഏതൊക്കെ തലത്തിൽ, എന്തൊക്കെ പരിപാടികൾ നടത്തണം എന്ന നിർദേശങ്ങളാണ്‌ ഗ്രൂപ്പ്‌ ചർച്ചയിലൂടെ ഉയർന്നു വരേണ്ടത്‌.

`മറ്റൊരു കേരളം' ലക്ഷ്യമാക്കി പരിഷത്ത്‌ നടത്തുന്നത്‌ പ്രകൃതിയും മനുഷ്യനും തമ്മിലുള്ള ബന്ധത്തിലധിഷ്‌ഠിതമായി കേരളത്തിലെ പ്രകൃതി വിഭവങ്ങളെയും മനുഷ്യാധ്വാനത്തെയും അടിക്കടി വികസിപ്പിക്കുന്നതിനുള്ള പ്രവർത്തനങ്ങളാണ്‌. ആ നിലയിൽ നമ്മുടെ പ്രവർത്തനങ്ങളെ നാല്‌ തലങ്ങളായി വിശദീകരിക്കാവുന്നതാണ്‌, അവ, പ്രകൃതി വിഭവ വികസനം, ഉൽപ്പാദന വികസനം, അധ്വാനശേഷി വികസനം, സംസ്‌കൃതിയുടെ വികസനം എന്നിവയാണ്‌. ഈ ഓരോ രംഗത്തും നിലവിലുള്ള മൂർത്തമായ പ്രശ്‌നങ്ങൾ, അതാത്‌ രംഗത്തെ വികസനത്തെപ്പറ്റി പരിഷത്തിനുള്ള നിലപാടുകൾ എന്നിവയാണ്‌ ഇവിടെ നൽകുന്നത്‌. ഈ നിലപാടിൽ നിന്നുകൊണ്ട്‌ പ്രശ്‌നപരിഹാരം തേടേണ്ടത്‌ സംസ്ഥാനതലത്തിൽ മാത്രമാവണമെന്നില്ല. യൂനിറ്റ്‌, മേഖല, ജില്ലാ തലങ്ങളിലെല്ലാം അനുയോജ്യമായ പരിപാടികൾ ഉണ്ടായി വരേണ്ടതുണ്ട്‌. അപ്പോൾ മാത്രമേ, പ്രവർത്തനങ്ങളുടെ വികേന്ദ്രീകരണവും സംഘടനയുടെ വിവിധ തലങ്ങൾക്കുള്ള സ്വയം പ്രവർത്തനശേഷിയും ശക്തിപ്പെടുത്താൻ കഴിയൂ. അതിനാൽ ഏതൊക്കെ തലത്തിൽ, എന്തൊക്കെ പരിപാടികൾ നടത്തണം എന്ന നിർദേശങ്ങളാണ്‌ ഗ്രൂപ്പ്‌ ചർച്ചയിലൂടെ ഉയർന്നു വരേണ്ടത്‌.

ഇന്ന്‌ ജനങ്ങൾ അനുഭവിക്കുന്ന മൂർത്തമായൊരു പ്രശ്‌നമാണ്‌ കുടിവെള്ള ദൗർലഭ്യം. മഴവെള്ളത്തിന്റെ ശരാശരി ലഭ്യതയിൽ കേരളത്തിൽ വലിയ കുറവൊന്നും ഈയിടെയായി ഉണ്ടായിട്ടില്ല. അപ്പോൾ വെള്ളത്തിന്റെ ലഭ്യതക്കുറവല്ല പ്രശ്‌നം. വെള്ളത്തിന്റെ സംരക്ഷണത്തിലും ഉപയോഗരീതിയിലുമുള്ള തെറ്റായ നടപടികളാണ്‌. ഇവിടെയാണ്‌ കുടിവെള്ള പ്രശ്‌നം ഭൂവിനിയോഗ രീതിയുമായി ബന്ധപ്പെടുന്നത്‌. വനനശീകരണം, കുന്നിടിക്കൽ, നിലംനികത്തൽ, മണൽവാരൽ, ഭവനവ്യൂഹ വളർച്ച, മലിനീകരണം എന്നിവ ഉപയോഗയോഗ്യമായ വെള്ളത്തിന്റെ അളവ്‌ ഗണ്യമായി കുറയ്‌ക്കുകയാണ്‌. ഇത്തരം മാറ്റങ്ങളുടെ ഫലമായി, ഉപരിതല ജല ലഭ്യത ഉറപ്പാക്കിയിരുന്ന സ്വയം നിയന്ത്രിത സംവിധാനങ്ങളായ കുളങ്ങൾ, കണ്ടൽ വനങ്ങൾ, ചതുപ്പുകൾ, പുഴകൾ, തോടുകൾ എന്നിവയൊക്കെ തകർന്നു കൊണ്ടിരിക്കയാണ്‌. കുടിവെള്ളം ഉപയോഗിച്ച്‌ കെട്ടിടം നനയ്‌ക്കാൻ പാടില്ലെങ്കിലും ഈ വരൾച്ചയിലും അതൊക്കെ നിർബാധം നടക്കുകയാണ്‌. ഇതിനൊക്കെ നേതൃത്വം കൊടുക്കുന്നവർ തന്നെ `മൺകല'ത്തിൽ കുടിവെള്ളം വിതരണം ചെയ്യുകയാണ്‌. കുടിവെള്ള പ്രശ്‌നത്തിനുള്ള ശാശ്വത പരിഹാരത്തെക്കുറിച്ചാണ്‌ നമ്മുടെ അന്വേഷണം.

ഇന്ന്‌ ജനങ്ങൾ അനുഭവിക്കുന്ന മൂർത്തമായൊരു പ്രശ്‌നമാണ്‌ കുടിവെള്ള ദൗർലഭ്യം. മഴവെള്ളത്തിന്റെ ശരാശരി ലഭ്യതയിൽ കേരളത്തിൽ വലിയ കുറവൊന്നും ഈയിടെയായി ഉണ്ടായിട്ടില്ല. അപ്പോൾ വെള്ളത്തിന്റെ ലഭ്യതക്കുറവല്ല പ്രശ്‌നം. വെള്ളത്തിന്റെ സംരക്ഷണത്തിലും ഉപയോഗരീതിയിലുമുള്ള തെറ്റായ നടപടികളാണ്‌. ഇവിടെയാണ്‌ കുടിവെള്ള പ്രശ്‌നം ഭൂവിനിയോഗ രീതിയുമായി ബന്ധപ്പെടുന്നത്‌. വനനശീകരണം, കുന്നിടിക്കൽ, നിലംനികത്തൽ, മണൽവാരൽ, ഭവനവ്യൂഹ വളർച്ച, മലിനീകരണം എന്നിവ ഉപയോഗയോഗ്യമായ വെള്ളത്തിന്റെ അളവ്‌ ഗണ്യമായി കുറയ്‌ക്കുകയാണ്‌. ഇത്തരം മാറ്റങ്ങളുടെ ഫലമായി, ഉപരിതല ജല ലഭ്യത ഉറപ്പാക്കിയിരുന്ന സ്വയം നിയന്ത്രിത സംവിധാനങ്ങളായ കുളങ്ങൾ, കണ്ടൽ വനങ്ങൾ, ചതുപ്പുകൾ, പുഴകൾ, തോടുകൾ എന്നിവയൊക്കെ തകർന്നു കൊണ്ടിരിക്കയാണ്‌. കുടിവെള്ളം ഉപയോഗിച്ച്‌ കെട്ടിടം നനയ്‌ക്കാൻ പാടില്ലെങ്കിലും ഈ വരൾച്ചയിലും അതൊക്കെ നിർബാധം നടക്കുകയാണ്‌. ഇതിനൊക്കെ നേതൃത്വം കൊടുക്കുന്നവർ തന്നെ `മൺകല'ത്തിൽ കുടിവെള്ളം വിതരണം ചെയ്യുകയാണ്‌. കുടിവെള്ള പ്രശ്‌നത്തിനുള്ള ശാശ്വത പരിഹാരത്തെക്കുറിച്ചാണ്‌ നമ്മുടെ അന്വേഷണം.

ഇവിടെയാണ്‌ ഭൂവിനിയോഗം സംബന്ധിച്ച പരിഷത്ത്‌ നിലപാടുകൾ പ്രസക്തമാകുന്നത്‌. ഭൂമി പൊതു സ്വത്തായിരിക്കണം. അതായത്‌, ഭൂ ഉപയോഗത്തിൽ സാമൂഹ്യനിയന്ത്രണം ഉണ്ടായിരിക്കണം. ഭൂമി സ്വന്തം ലാഭത്തെ മുൻനിർത്തി എന്തും ചെയ്യാൻ അനുവദിച്ചുകൂട. ഭൂവിനിയോഗം ശാസ്‌ത്രീയമായി നിർണയിക്കുന്ന മേഖല (Zone) കളെ അടിസ്ഥാനമായിട്ടാവണം. ഇന്ന്‌ നടക്കുന്ന ഭൂബന്ധിത പ്രവർത്തനങ്ങളെ ഒരു സാമൂഹ്യ ഓഡിറ്റിന്‌ വിധേയമാക്കണം. പ്രാദേശിക ആസൂത്രണം നീർത്തടത്തെ അടിസ്ഥാനമാക്കിയാവണം.

ഇവിടെയാണ്‌ ഭൂവിനിയോഗം സംബന്ധിച്ച പരിഷത്ത്‌ നിലപാടുകൾ പ്രസക്തമാകുന്നത്‌. ഭൂമി പൊതു സ്വത്തായിരിക്കണം. അതായത്‌, ഭൂ ഉപയോഗത്തിൽ സാമൂഹ്യനിയന്ത്രണം ഉണ്ടായിരിക്കണം. ഭൂമി സ്വന്തം ലാഭത്തെ മുൻനിർത്തി എന്തും ചെയ്യാൻ അനുവദിച്ചുകൂട. ഭൂവിനിയോഗം ശാസ്‌ത്രീയമായി നിർണയിക്കുന്ന മേഖല (Zone) കളെ അടിസ്ഥാനമായിട്ടാവണം. ഇന്ന്‌ നടക്കുന്ന ഭൂബന്ധിത പ്രവർത്തനങ്ങളെ ഒരു സാമൂഹ്യ ഓഡിറ്റിന്‌ വിധേയമാക്കണം. പ്രാദേശിക ആസൂത്രണം നീർത്തടത്തെ അടിസ്ഥാനമാക്കിയാവണം.

ഇതുമായി ബന്ധപ്പെട്ടാണ്‌, കേരളത്തിന്റെ ജൈവ കലവറയായ പശ്ചിമഘട്ടത്തെ സംരക്ഷിക്കുന്നതിനായുള്ള ഗാഡ്‌ഗിൽ കമ്മിറ്റി നിർദേശങ്ങൾ പ്രസക്തമാകുന്നത്‌. ഗാഡ്‌ഗിൽ കമ്മിറ്റി റിപ്പോർട്ട്‌ സാമൂഹ്യമായി പരിശോധിച്ച്‌ ഭൂരിപക്ഷം വരുന്ന ജനങ്ങൾക്ക്‌ അനുയോജ്യമാം വിധം ജനാധിപത്യപരമായ രീതിയിൽ നടപ്പാക്കണമെന്നതാണ്‌ പരിഷത്ത്‌ നിലപാട്‌.

ഇതുമായി ബന്ധപ്പെട്ടാണ്‌, കേരളത്തിന്റെ ജൈവ കലവറയായ പശ്ചിമഘട്ടത്തെ സംരക്ഷിക്കുന്നതിനായുള്ള ഗാഡ്‌ഗിൽ കമ്മിറ്റി നിർദേശങ്ങൾ പ്രസക്തമാകുന്നത്‌. ഗാഡ്‌ഗിൽ കമ്മിറ്റി റിപ്പോർട്ട്‌ സാമൂഹ്യമായി പരിശോധിച്ച്‌ ഭൂരിപക്ഷം വരുന്ന ജനങ്ങൾക്ക്‌ അനുയോജ്യമാം വിധം ജനാധിപത്യപരമായ രീതിയിൽ നടപ്പാക്കണമെന്നതാണ്‌ പരിഷത്ത്‌ നിലപാട്‌.

കേരളം നേരിടുന്ന പ്രധാന വികസന പ്രശ്‌നമാണ്‌ കാർഷിക-വ്യാവസായിക മേഖലകളിലെ ഉൽപ്പാദന തകർച്ച. ഇതിൽ ഏറ്റവും തീഷ്‌ണമായത്‌ കാർഷികത്തകർച്ചയാണ്‌. ഉൽപ്പാദന രംഗത്തെ മാറ്റങ്ങൾ ഒരു സമൂഹത്തിലെ ശാസ്‌ത്ര-സാങ്കേതിക മാറ്റങ്ങളുമായി ഏറെ ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. ശാസ്‌ത്ര-സാങ്കേതിക വളർച്ചയെ ഉൽപ്പാദന ശക്തികളുടെ നിരന്തരമായ വളർച്ചയായാണ്‌ കണക്കാക്കുന്നത്‌.

കേരളം നേരിടുന്ന പ്രധാന വികസന പ്രശ്‌നമാണ്‌ കാർഷിക-വ്യാവസായിക മേഖലകളിലെ ഉൽപ്പാദന തകർച്ച. ഇതിൽ ഏറ്റവും തീഷ്‌ണമായത്‌ കാർഷികത്തകർച്ചയാണ്‌. ഉൽപ്പാദന രംഗത്തെ മാറ്റങ്ങൾ ഒരു സമൂഹത്തിലെ ശാസ്‌ത്ര-സാങ്കേതിക മാറ്റങ്ങളുമായി ഏറെ ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. ശാസ്‌ത്ര-സാങ്കേതിക വളർച്ചയെ ഉൽപ്പാദന ശക്തികളുടെ നിരന്തരമായ വളർച്ചയായാണ്‌ കണക്കാക്കുന്നത്‌.

ഉൽപ്പാദനത്തിന്‌ അവശ്യം വേണ്ട ഒരു ഘടകമാണ്‌ വൈദ്യുതി. മറ്റൊന്നാണ്‌ ഗതാഗതം. സാധാരണ ജനങ്ങൾക്ക്‌ ഇവരണ്ടും ഇന്ന്‌ അപ്രാപ്യമായിക്കൊണ്ടിരിക്കയാണ്‌. വൈദ്യുതി ക്ഷാമം പ്രതികൂലമായി ബാധിക്കുന്നത്‌ ചെറുകിട കച്ചവടക്കാരെയും സാധാരണ ജനങ്ങളെയുമാണ്‌. വൈദ്യുതിയുടെ പ്രശ്‌നം അതിന്റെ ഉൽപ്പാദനത്തിന്റെയും വിതരണത്തിന്റെയും പ്രശ്‌നമാണ്‌. ഉപയോഗത്തിൽ മുൻഗണനയില്ലെന്നതും പ്രശ്‌നമാണ്‌. പണക്കാർക്ക്‌ വൈദ്യുതി എത്ര വേണമെങ്കിലും ഉപയോഗിക്കാം. അവരിൽ നിന്ന്‌ കൂടുതൽ വില ഈടാക്കുന്നതിനെ ദരിദ്രരെ സംഘടിപ്പിച്ച്‌ ചെറുക്കുന്ന രീതിയും കേരളത്തിൽ പ്രകടമാണ്‌.

ഉൽപ്പാദനത്തിന്‌ അവശ്യം വേണ്ട ഒരു ഘടകമാണ്‌ വൈദ്യുതി. മറ്റൊന്നാണ്‌ ഗതാഗതം. സാധാരണ ജനങ്ങൾക്ക്‌ ഇവരണ്ടും ഇന്ന്‌ അപ്രാപ്യമായിക്കൊണ്ടിരിക്കയാണ്‌. വൈദ്യുതി ക്ഷാമം പ്രതികൂലമായി ബാധിക്കുന്നത്‌ ചെറുകിട കച്ചവടക്കാരെയും സാധാരണ ജനങ്ങളെയുമാണ്‌. വൈദ്യുതിയുടെ പ്രശ്‌നം അതിന്റെ ഉൽപ്പാദനത്തിന്റെയും വിതരണത്തിന്റെയും പ്രശ്‌നമാണ്‌. ഉപയോഗത്തിൽ മുൻഗണനയില്ലെന്നതും പ്രശ്‌നമാണ്‌. പണക്കാർക്ക്‌ വൈദ്യുതി എത്ര വേണമെങ്കിലും ഉപയോഗിക്കാം. അവരിൽ നിന്ന്‌ കൂടുതൽ വില ഈടാക്കുന്നതിനെ ദരിദ്രരെ സംഘടിപ്പിച്ച്‌ ചെറുക്കുന്ന രീതിയും കേരളത്തിൽ പ്രകടമാണ്‌.

നേരം ഇരുട്ടുകൂടുന്നതോടെ ഗ്രാമങ്ങളിലും ഉൾപ്രദേശങ്ങളിലും പൊതുഗതാഗതം നിലക്കുന്ന സ്ഥിതിയാണ്‌. ഈ രംഗത്ത്‌ ചെലവുകുറഞ്ഞ പൊതു ഗതാഗത സംവിധാനം മെച്ചപ്പെടുത്തുന്നതിന്‌ പകരം എല്ലാ മുൻഗണനകളെയും തെറ്റിക്കുന്ന ബി ഒ ടി റോഡിലും അതിവേഗ റെയിൽപ്പാതയിലുമാണ്‌ അധികാരികൾക്ക്‌ താൽപ്പര്യം. സ്വകാര്യ വാഹന ഉപഭോഗവും ഉപയോഗവും വർധിപ്പിക്കുന്ന കമ്പോള നടപടികൾക്ക്‌ വൻ പ്രോത്സാഹനം എല്ലാ ഭാഗത്ത്‌ നിന്നും ലഭിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു; പകരം വാഹനത്തിരക്ക്‌ കുറയ്‌ക്കാൻ ഫ്‌ളൈ ഓവറുകൾ പണിയുകയാണ്‌.

നേരം ഇരുട്ടുകൂടുന്നതോടെ ഗ്രാമങ്ങളിലും ഉൾപ്രദേശങ്ങളിലും പൊതുഗതാഗതം നിലക്കുന്ന സ്ഥിതിയാണ്‌. ഈ രംഗത്ത്‌ ചെലവുകുറഞ്ഞ പൊതു ഗതാഗത സംവിധാനം മെച്ചപ്പെടുത്തുന്നതിന്‌ പകരം എല്ലാ മുൻഗണനകളെയും തെറ്റിക്കുന്ന ബി ഒ ടി റോഡിലും അതിവേഗ റെയിൽപ്പാതയിലുമാണ്‌ അധികാരികൾക്ക്‌ താൽപ്പര്യം. സ്വകാര്യ വാഹന ഉപഭോഗവും ഉപയോഗവും വർധിപ്പിക്കുന്ന കമ്പോള നടപടികൾക്ക്‌ വൻ പ്രോത്സാഹനം എല്ലാ ഭാഗത്ത്‌ നിന്നും ലഭിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു; പകരം വാഹനത്തിരക്ക്‌ കുറയ്‌ക്കാൻ ഫ്‌ളൈ ഓവറുകൾ പണിയുകയാണ്‌.

ഉൽപ്പാദനത്തിന്റെ അടിത്തറ വിഭവങ്ങളാണ്‌. കേരളത്തിലെ വിഭവാടിത്തറ പാടെ തകർന്നുപോയിട്ടില്ലെങ്കിലും ഇന്നത്തെ വികസനരീതി നമ്മുടെ വിഭവാടിത്തറയെ തകർത്തുകൊണ്ടിരിക്കയാണ്‌. അതിനാൽ ഇന്നത്തെ രീതി അനുവദിക്കാവുന്നതല്ല. കേരളത്തിൽ നിലവിലുള്ള വിഭവാടിത്തറയെ ശക്തിപ്പെടുത്തിക്കൊണ്ടുള്ള ഉൽപ്പാദന വികസനമാണ്‌ നടക്കേണ്ടത്‌.

ഉൽപ്പാദനത്തിന്റെ അടിത്തറ വിഭവങ്ങളാണ്‌. കേരളത്തിലെ വിഭവാടിത്തറ പാടെ തകർന്നുപോയിട്ടില്ലെങ്കിലും ഇന്നത്തെ വികസനരീതി നമ്മുടെ വിഭവാടിത്തറയെ തകർത്തുകൊണ്ടിരിക്കയാണ്‌. അതിനാൽ ഇന്നത്തെ രീതി അനുവദിക്കാവുന്നതല്ല. കേരളത്തിൽ നിലവിലുള്ള വിഭവാടിത്തറയെ ശക്തിപ്പെടുത്തിക്കൊണ്ടുള്ള ഉൽപ്പാദന വികസനമാണ്‌ നടക്കേണ്ടത്‌.

ഉൽപ്പാദനത്തിലെ മറ്റ്‌ രണ്ട്‌ ഘടകങ്ങളാണ്‌ മനുഷ്യാധ്വാനവും മൂലധനവും. കേരളത്തിലെ ജനങ്ങൾ സാക്ഷരരും വിദ്യാസമ്പന്നരുമാണെങ്കിലും അവരിൽ ഉൽപ്പാദന നൈപുണി വളരെ കുറവാണ്‌. അതുകൊണ്ടുതന്നെ പുതുതായി വരുന്നവർക്ക്‌ മെച്ചപ്പെട്ട വരുമാനം ലഭിക്കുന്ന ഉൽപ്പാദന പ്രക്രിയയിലേക്ക്‌ വരാൻ കഴിയുന്നില്ല. ഇപ്പോൾ ഉൽപ്പാദന രംഗത്ത്‌ പ്രവർത്തിക്കുന്നവർക്ക്‌ കൂടുതൽ മെച്ചപ്പെട്ട തലത്തിലേക്ക്‌ ഉയരാനും കഴിയുന്നില്ല.

ഉൽപ്പാദനത്തിലെ മറ്റ്‌ രണ്ട്‌ ഘടകങ്ങളാണ്‌ മനുഷ്യാധ്വാനവും മൂലധനവും. കേരളത്തിലെ ജനങ്ങൾ സാക്ഷരരും വിദ്യാസമ്പന്നരുമാണെങ്കിലും അവരിൽ ഉൽപ്പാദന നൈപുണി വളരെ കുറവാണ്‌. അതുകൊണ്ടുതന്നെ പുതുതായി വരുന്നവർക്ക്‌ മെച്ചപ്പെട്ട വരുമാനം ലഭിക്കുന്ന ഉൽപ്പാദന പ്രക്രിയയിലേക്ക്‌ വരാൻ കഴിയുന്നില്ല. ഇപ്പോൾ ഉൽപ്പാദന രംഗത്ത്‌ പ്രവർത്തിക്കുന്നവർക്ക്‌ കൂടുതൽ മെച്ചപ്പെട്ട തലത്തിലേക്ക്‌ ഉയരാനും കഴിയുന്നില്ല.

അധ്വാനശേഷിയുള്ള 32 ലക്ഷം കേരളീയർ ഇന്ന്‌ അന്യരാജ്യങ്ങളിലും ഇതര സംസ്ഥാനങ്ങളിലുമാണ്‌. അവർ സ്ഥിരമായിതന്നെ പുറത്താണ്‌. അധ്വാനശേഷി ക്ഷയിക്കുമ്പോൾ മാത്രമാണ്‌ അവർ തിരിച്ചുവരുന്നത്‌. എന്നാൽ പണമായി പ്രതിവർഷം ഏതാണ്ട്‌ 60,000 കോടി രൂപ അവർ വഴി കേരളത്തിലേക്ക്‌ വരുന്നുണ്ട്‌. ഇവയിൽ പകുതിയെങ്കിലും മിച്ച സമ്പാദ്യമാക്കാവുന്നതാണ്‌. ഈ സമ്പാദ്യത്തെ മൂലധനമാക്കി മാറ്റാൻ കഴിയുന്നില്ലെന്നത്‌ കേരളത്തിന്റെ ഉൽപ്പാദന രംഗത്ത്‌ വലിയൊരു സാധ്യത ഇല്ലാതാക്കുകയാണ്‌. അതേ സമയം അന്യ സംസ്ഥാനങ്ങളിൽ നിന്ന്‌ കേരളത്തിൽ പണിയെടുക്കുന്നതിൽ ഭൂരിഭാഗവും കാർഷിക-വ്യാവസായിക രംഗങ്ങളിലല്ല ഏർപ്പെടുന്നതെന്നതും പരിശോധിക്കേണ്ടതാണ്‌.

അധ്വാനശേഷിയുള്ള 32 ലക്ഷം കേരളീയർ ഇന്ന്‌ അന്യരാജ്യങ്ങളിലും ഇതര സംസ്ഥാനങ്ങളിലുമാണ്‌. അവർ സ്ഥിരമായിതന്നെ പുറത്താണ്‌. അധ്വാനശേഷി ക്ഷയിക്കുമ്പോൾ മാത്രമാണ്‌ അവർ തിരിച്ചുവരുന്നത്‌. എന്നാൽ പണമായി പ്രതിവർഷം ഏതാണ്ട്‌ 60,000 കോടി രൂപ അവർ വഴി കേരളത്തിലേക്ക്‌ വരുന്നുണ്ട്‌. ഇവയിൽ പകുതിയെങ്കിലും മിച്ച സമ്പാദ്യമാക്കാവുന്നതാണ്‌. ഈ സമ്പാദ്യത്തെ മൂലധനമാക്കി മാറ്റാൻ കഴിയുന്നില്ലെന്നത്‌ കേരളത്തിന്റെ ഉൽപ്പാദന രംഗത്ത്‌ വലിയൊരു സാധ്യത ഇല്ലാതാക്കുകയാണ്‌. അതേ സമയം അന്യ സംസ്ഥാനങ്ങളിൽ നിന്ന്‌ കേരളത്തിൽ പണിയെടുക്കുന്നതിൽ ഭൂരിഭാഗവും കാർഷിക-വ്യാവസായിക രംഗങ്ങളിലല്ല ഏർപ്പെടുന്നതെന്നതും പരിശോധിക്കേണ്ടതാണ്‌.

ഉൽപ്പാദന ശക്തികളുടെ വികാസത്തിൽ ശാസ്‌ത്രസാങ്കേതിക വിദ്യകൾക്കുള്ള പ്രാധാന്യം മുകളിൽ സൂചിപ്പിച്ചല്ലോ. നമ്മുടെ പ്രശ്‌നങ്ങൾ പരിഹരിക്കുന്നതിന്‌ നിലവിലുള്ള, അല്ലെങ്കിൽ മറ്റ്‌ രാജ്യങ്ങളിൽ പരീക്ഷിച്ചു വിജയിച്ച അറിവുകൾ മാത്രം മതിയാവില്ല. നമുക്ക്‌ യോജിച്ച അറിവുകൾ ഉരുത്തിരിച്ചെടുക്കുന്നതിനുള്ള ഗവേഷണമാണ്‌ കേരളത്തിലെ ഗവേഷണ സ്ഥാപനങ്ങളിൽ നടക്കേണ്ട ഒരു പ്രധാന പ്രവർത്തനം. അതുകൊണ്ട്‌ ഇവിടുത്തെ ശാസ്‌ത്രഗവേഷണ സ്ഥാപനങ്ങളുടെ മുൻഗണന തീർച്ചയായും പ്രശ്‌നപരിഹാര ഗവേഷണം തന്നെയായിരിക്കണം.

ഉൽപ്പാദന ശക്തികളുടെ വികാസത്തിൽ ശാസ്‌ത്രസാങ്കേതിക വിദ്യകൾക്കുള്ള പ്രാധാന്യം മുകളിൽ സൂചിപ്പിച്ചല്ലോ. നമ്മുടെ പ്രശ്‌നങ്ങൾ പരിഹരിക്കുന്നതിന്‌ നിലവിലുള്ള, അല്ലെങ്കിൽ മറ്റ്‌ രാജ്യങ്ങളിൽ പരീക്ഷിച്ചു വിജയിച്ച അറിവുകൾ മാത്രം മതിയാവില്ല. നമുക്ക്‌ യോജിച്ച അറിവുകൾ ഉരുത്തിരിച്ചെടുക്കുന്നതിനുള്ള ഗവേഷണമാണ്‌ കേരളത്തിലെ ഗവേഷണ സ്ഥാപനങ്ങളിൽ നടക്കേണ്ട ഒരു പ്രധാന പ്രവർത്തനം. അതുകൊണ്ട്‌ ഇവിടുത്തെ ശാസ്‌ത്രഗവേഷണ സ്ഥാപനങ്ങളുടെ മുൻഗണന തീർച്ചയായും പ്രശ്‌നപരിഹാര ഗവേഷണം തന്നെയായിരിക്കണം.

ഭൂരിഭാഗം ജനങ്ങൾക്കും വരുമാനദായകമായ തൊഴിൽ ലഭിക്കുന്നില്ലെന്നതും അതിന്‌ വേണ്ടി മെച്ചപ്പെട്ടതും ഗുണമേന്മയുള്ളതുമായ വിദ്യാഭ്യാസവും ആരോഗ്യസംരക്ഷണവും ഉണ്ടാകുന്നില്ലെന്നതുമാണ്‌ ഈ രംഗത്തെ പ്രധാന പ്രശ്‌നം.

ഭൂരിഭാഗം ജനങ്ങൾക്കും വരുമാനദായകമായ തൊഴിൽ ലഭിക്കുന്നില്ലെന്നതും അതിന്‌ വേണ്ടി മെച്ചപ്പെട്ടതും ഗുണമേന്മയുള്ളതുമായ വിദ്യാഭ്യാസവും ആരോഗ്യസംരക്ഷണവും ഉണ്ടാകുന്നില്ലെന്നതുമാണ്‌ ഈ രംഗത്തെ പ്രധാന പ്രശ്‌നം.

അധ്വാനശേഷിയുള്ള ജനങ്ങളുടെ പുറം ദേശത്തേക്കുള്ള സ്ഥിരമായ കയറ്റുമതിയല്ല മറിച്ച്‌ അവരുടെ സമഗ്ര വികസനമായിരിക്കണം നടക്കേണ്ടത്‌ എന്നതാണ്‌ ഈ രംഗത്തെ പരിഷത്ത്‌ നിലപാട്‌. ഇപ്പോൾ പുറത്തുപോയവരുടെ മക്കളുടെ തലമുറയെയെങ്കിലും ഇവിടെതന്നെ ഉൽപ്പാദനക്ഷമമായി നിലനിർത്താൻ കഴിയണം. അതിനായി ഇന്ന്‌ പുറത്തുനിന്ന്‌ വരുന്ന പണത്തെ പ്രയോജനപ്പെടുത്താനും സാധിക്കണം. ഇതിന്റെ ഭാഗമായി, ദരിദ്രജനങ്ങൾക്കും, അവരുടെ മക്കൾക്കും മെച്ചപ്പെട്ട വൈദഗ്‌ധ്യപോഷണം, ശാരീരികപുഷ്‌ടി, രോഗപ്രതിരോധ ശേഷി എന്നിവ ഉറപ്പാക്കണം. ഇതിന്‌ സഹായകമായി പൊതുവിദ്യാഭ്യാസ സംവിധാനം, പൊതുജനാരോഗ്യ സംവിധാനം എന്നിവ വിപുലപ്പെടുത്തണം. വികസനത്തിലെ സ്‌ത്രീപങ്കാളിത്തം, തൊഴിൽ നൈപുണി വികാസം, മാലിന്യ സംസ്‌കരണം, ഭക്ഷ്യസുരക്ഷ ഉറപ്പാക്കൽ എന്നിവയെയൊക്കെ ജനങ്ങളുടെ അധ്വാനശേഷിയുടെ വികസനവുമായി ബന്ധപ്പെടുത്തി കാണണം. കുട്ടികൾക്കും സാധാരണ ജനങ്ങൾക്കും ശാരീരിക പുഷ്‌ടി വളർത്താനുള്ള ഉച്ചഭക്ഷണം, റേഷൻ എന്നിവയും അധ്വാനശേഷി വികസനത്തിന്റെ ഭാഗമാണ്‌. അതിന്റെ നേട്ടം സമൂഹത്തിന്‌ മൊത്തത്തിലാണ്‌. അതുകൊണ്ടുതന്നെ അവയെയൊന്നും ഔദാര്യമായി കാണേണ്ടതില്ല.

അധ്വാനശേഷിയുള്ള ജനങ്ങളുടെ പുറം ദേശത്തേക്കുള്ള സ്ഥിരമായ കയറ്റുമതിയല്ല മറിച്ച്‌ അവരുടെ സമഗ്ര വികസനമായിരിക്കണം നടക്കേണ്ടത്‌ എന്നതാണ്‌ ഈ രംഗത്തെ പരിഷത്ത്‌ നിലപാട്‌. ഇപ്പോൾ പുറത്തുപോയവരുടെ മക്കളുടെ തലമുറയെയെങ്കിലും ഇവിടെതന്നെ ഉൽപ്പാദനക്ഷമമായി നിലനിർത്താൻ കഴിയണം. അതിനായി ഇന്ന്‌ പുറത്തുനിന്ന്‌ വരുന്ന പണത്തെ പ്രയോജനപ്പെടുത്താനും സാധിക്കണം. ഇതിന്റെ ഭാഗമായി, ദരിദ്രജനങ്ങൾക്കും, അവരുടെ മക്കൾക്കും മെച്ചപ്പെട്ട വൈദഗ്‌ധ്യപോഷണം, ശാരീരികപുഷ്‌ടി, രോഗപ്രതിരോധ ശേഷി എന്നിവ ഉറപ്പാക്കണം. ഇതിന്‌ സഹായകമായി പൊതുവിദ്യാഭ്യാസ സംവിധാനം, പൊതുജനാരോഗ്യ സംവിധാനം എന്നിവ വിപുലപ്പെടുത്തണം. വികസനത്തിലെ സ്‌ത്രീപങ്കാളിത്തം, തൊഴിൽ നൈപുണി വികാസം, മാലിന്യ സംസ്‌കരണം, ഭക്ഷ്യസുരക്ഷ ഉറപ്പാക്കൽ എന്നിവയെയൊക്കെ ജനങ്ങളുടെ അധ്വാനശേഷിയുടെ വികസനവുമായി ബന്ധപ്പെടുത്തി കാണണം. കുട്ടികൾക്കും സാധാരണ ജനങ്ങൾക്കും ശാരീരിക പുഷ്‌ടി വളർത്താനുള്ള ഉച്ചഭക്ഷണം, റേഷൻ എന്നിവയും അധ്വാനശേഷി വികസനത്തിന്റെ ഭാഗമാണ്‌. അതിന്റെ നേട്ടം സമൂഹത്തിന്‌ മൊത്തത്തിലാണ്‌. അതുകൊണ്ടുതന്നെ അവയെയൊന്നും ഔദാര്യമായി കാണേണ്ടതില്ല.

കേരളത്തിലുടനീളം ശക്തിപ്പെട്ടുവരുന്ന കൂട്ടായ്‌മകളെ, പ്രത്യേകിച്ചും കുടുംബശ്രീ പോലുള്ള സ്‌ത്രീ കൂട്ടായ്‌മകളെ സംഘടിത അധ്വാന കൂട്ടായ്‌മകളായി ഉയർത്താനും ഉൽപ്പാദനപരമായി ഉപയോഗപ്പെടുത്താനും കഴിയണം.

കേരളത്തിലുടനീളം ശക്തിപ്പെട്ടുവരുന്ന കൂട്ടായ്‌മകളെ, പ്രത്യേകിച്ചും കുടുംബശ്രീ പോലുള്ള സ്‌ത്രീ കൂട്ടായ്‌മകളെ സംഘടിത അധ്വാന കൂട്ടായ്‌മകളായി ഉയർത്താനും ഉൽപ്പാദനപരമായി ഉപയോഗപ്പെടുത്താനും കഴിയണം.

കമ്പോള ബന്ധിത ഉപഭോഗ സംസ്‌കാരവും ഇടത്തരക്കാരുടെ ഒടുങ്ങാത്ത ഉപഭോഗാസക്തിയും ഇന്ന്‌ കേരളം നേരിടുന്ന പ്രധാന പ്രശ്‌നങ്ങളാണ്‌. കമ്പോളശക്തികളുടെ സാംസ്‌കാരിക രൂപങ്ങളും ജാതിമത ശക്തികൾ ഉയർത്തിക്കൊണ്ടുവരുന്ന വർഗീയ രൂപങ്ങളുമാണ്‌ ഇന്ന്‌ സമൂഹത്തിൽ ആധിപത്യം പുലർത്തുന്നത്‌. മാധ്യമങ്ങളുടെ പിൻബലത്തോടെ അവ ശക്തിപ്പെട്ടുവരികയുമാണ്‌. ഇതിന്‌ ബദലായി നമ്മളൊരു ജനാധിപത്യ സംസ്‌കാരം വളർത്തിയെടുക്കേണ്ടതുണ്ട്‌. അതാകട്ടെ, പ്രത്യയശാസ്‌ത്രപരമായ ഒരു സമരത്തിന്റെ ഭാഗം കൂടിയാണ്‌.

കമ്പോള ബന്ധിത ഉപഭോഗ സംസ്‌കാരവും ഇടത്തരക്കാരുടെ ഒടുങ്ങാത്ത ഉപഭോഗാസക്തിയും ഇന്ന്‌ കേരളം നേരിടുന്ന പ്രധാന പ്രശ്‌നങ്ങളാണ്‌. കമ്പോളശക്തികളുടെ സാംസ്‌കാരിക രൂപങ്ങളും ജാതിമത ശക്തികൾ ഉയർത്തിക്കൊണ്ടുവരുന്ന വർഗീയ രൂപങ്ങളുമാണ്‌ ഇന്ന്‌ സമൂഹത്തിൽ ആധിപത്യം പുലർത്തുന്നത്‌. മാധ്യമങ്ങളുടെ പിൻബലത്തോടെ അവ ശക്തിപ്പെട്ടുവരികയുമാണ്‌. ഇതിന്‌ ബദലായി നമ്മളൊരു ജനാധിപത്യ സംസ്‌കാരം വളർത്തിയെടുക്കേണ്ടതുണ്ട്‌. അതാകട്ടെ, പ്രത്യയശാസ്‌ത്രപരമായ ഒരു സമരത്തിന്റെ ഭാഗം കൂടിയാണ്‌.

ഒരു ജനകീയ ശാസ്‌ത്രപ്രസ്ഥാനമെന്ന നിലയിൽ ശാസ്‌ത്രബോധത്തെ സമൂഹത്തിന്റെ പൊതു ബോധമാക്കുന്ന പ്രവർത്തനങ്ങളാണ്‌ പരിഷത്ത്‌ നടത്തേണ്ടതെന്ന്‌ പറഞ്ഞല്ലോ. അതിന്റെ ഭാഗമായി, സമൂഹത്തെ ജനാധിപത്യവൽക്കരിക്കുക എന്നതാണ്‌ സാംസ്‌കാരികരംഗത്തെ പരിഷത്ത്‌ ലക്ഷ്യം. ജനാധിപത്യവും മതേതരവുമായ സമൂഹമാണ്‌ ശാസ്‌ത്രബോധം പ്രചരിപ്പിക്കാൻ കൂടുതൽ സഹായകമായിട്ടുള്ളത്‌. എന്നാൽ ശാസ്‌ത്രബോധത്തിന്റെ പ്രചാരണത്തിലൂടെ മാത്രമേ ഒരു ജനാധിപത്യ സമൂഹം സൃഷ്‌ടിക്കാനും കഴിയൂ. പരിഷത്ത്‌ ഇന്ന്‌ ചെയ്യുന്ന പ്രവർത്തനങ്ങൾ പ്രധാനമായും രണ്ടാമത്തെ കൂട്ടത്തിൽ പെട്ടവയാണ്‌. പരിഷത്തിന്റെ പുസ്‌തക പ്രചരണം, കലാജാഥ, ബാലവേദി, യുവസംഗമം എന്നിങ്ങനെയുള്ള പ്രവർത്തനങ്ങളെയെല്ലാം ഇത്തരത്തിലുള്ള ഒരു പ്രത്യയശാസ്‌ത്ര സമരത്തിന്റെ ഭാഗമായാണ്‌ നാം വിഭാവനം ചെയ്യുന്നത്‌. ഈ രംഗത്തെ പരിമിതികൾ മറികടക്കുകയും അവയുടെ വ്യാപനം വർധിപ്പിക്കുകയുമാണ്‌ വേണ്ടത്‌. ഉപഭോഗത്തെ ആയുധമാക്കുക എന്ന നിലപാട്‌ വഴി ചരക്കുകളുടെയും സേവനങ്ങളുടെയും സ്വായത്തമാക്കൽ നിയന്ത്രിക്കുന്നതോടൊപ്പം തന്നെ, ത്യാഗത്തിന്റേയും സന്നദ്ധതയുടേയും അർപ്പണബോധത്തിന്റേയും സ്വായത്തമാക്കൽ വർധിപ്പിക്കാനും കഴിയേണ്ടതുണ്ട്‌.

ഒരു ജനകീയ ശാസ്‌ത്രപ്രസ്ഥാനമെന്ന നിലയിൽ ശാസ്‌ത്രബോധത്തെ സമൂഹത്തിന്റെ പൊതു ബോധമാക്കുന്ന പ്രവർത്തനങ്ങളാണ്‌ പരിഷത്ത്‌ നടത്തേണ്ടതെന്ന്‌ പറഞ്ഞല്ലോ. അതിന്റെ ഭാഗമായി, സമൂഹത്തെ ജനാധിപത്യവൽക്കരിക്കുക എന്നതാണ്‌ സാംസ്‌കാരികരംഗത്തെ പരിഷത്ത്‌ ലക്ഷ്യം. ജനാധിപത്യവും മതേതരവുമായ സമൂഹമാണ്‌ ശാസ്‌ത്രബോധം പ്രചരിപ്പിക്കാൻ കൂടുതൽ സഹായകമായിട്ടുള്ളത്‌. എന്നാൽ ശാസ്‌ത്രബോധത്തിന്റെ പ്രചാരണത്തിലൂടെ മാത്രമേ ഒരു ജനാധിപത്യ സമൂഹം സൃഷ്‌ടിക്കാനും കഴിയൂ. പരിഷത്ത്‌ ഇന്ന്‌ ചെയ്യുന്ന പ്രവർത്തനങ്ങൾ പ്രധാനമായും രണ്ടാമത്തെ കൂട്ടത്തിൽ പെട്ടവയാണ്‌. പരിഷത്തിന്റെ പുസ്‌തക പ്രചരണം, കലാജാഥ, ബാലവേദി, യുവസംഗമം എന്നിങ്ങനെയുള്ള പ്രവർത്തനങ്ങളെയെല്ലാം ഇത്തരത്തിലുള്ള ഒരു പ്രത്യയശാസ്‌ത്ര സമരത്തിന്റെ ഭാഗമായാണ്‌ നാം വിഭാവനം ചെയ്യുന്നത്‌. ഈ രംഗത്തെ പരിമിതികൾ മറികടക്കുകയും അവയുടെ വ്യാപനം വർധിപ്പിക്കുകയുമാണ്‌ വേണ്ടത്‌. ഉപഭോഗത്തെ ആയുധമാക്കുക എന്ന നിലപാട്‌ വഴി ചരക്കുകളുടെയും സേവനങ്ങളുടെയും സ്വായത്തമാക്കൽ നിയന്ത്രിക്കുന്നതോടൊപ്പം തന്നെ, ത്യാഗത്തിന്റേയും സന്നദ്ധതയുടേയും അർപ്പണബോധത്തിന്റേയും സ്വായത്തമാക്കൽ വർധിപ്പിക്കാനും കഴിയേണ്ടതുണ്ട്‌.

വിവിധ രംഗങ്ങളിൽ ഉണ്ടായിക്കൊണ്ടേയിരിക്കുന്ന പ്രതിസന്ധികളും അവക്കുള്ള പരിഹാരങ്ങളും കേരളത്തിന്റെ നാലതിരുകൾക്കുള്ളിൽ മാത്രം ഒതുങ്ങുന്നതല്ലെന്ന നിരീക്ഷണമാണ്‌ പരിഷത്തിന്റേത്‌. ഘട്ടം ഘട്ടമായി കരുത്താർജിച്ചുവരുന്ന നവലിബറൽ പരിഷ്‌കാരങ്ങളിലൂടെ കൃത്യമായൊരു സാമ്രാജ്യത്വ അജണ്ട തന്നെയാണ്‌ നടപ്പാക്കി വരുന്നത്‌. മുകളിൽ വിവരിച്ച കാര്യങ്ങളെല്ലാം തന്നെ അതിന്റെ പ്രത്യാഘാതങ്ങളാണ്‌താനും.

വിവിധ രംഗങ്ങളിൽ ഉണ്ടായിക്കൊണ്ടേയിരിക്കുന്ന പ്രതിസന്ധികളും അവക്കുള്ള പരിഹാരങ്ങളും കേരളത്തിന്റെ നാലതിരുകൾക്കുള്ളിൽ മാത്രം ഒതുങ്ങുന്നതല്ലെന്ന നിരീക്ഷണമാണ്‌ പരിഷത്തിന്റേത്‌. ഘട്ടം ഘട്ടമായി കരുത്താർജിച്ചുവരുന്ന നവലിബറൽ പരിഷ്‌കാരങ്ങളിലൂടെ കൃത്യമായൊരു സാമ്രാജ്യത്വ അജണ്ട തന്നെയാണ്‌ നടപ്പാക്കി വരുന്നത്‌. മുകളിൽ വിവരിച്ച കാര്യങ്ങളെല്ലാം തന്നെ അതിന്റെ പ്രത്യാഘാതങ്ങളാണ്‌താനും.

ആഗോളവൽക്കരണ നയങ്ങളുടെ പശ്ചാത്തലത്തിൽ ഈ പ്രശ്‌നങ്ങൾക്കെല്ലാം പുതിയ മാനങ്ങൾ കൈവന്നിരിക്കയാണ്‌. അതിന്റെ ഫലമായി, പരിസ്ഥിതിത്തകർച്ചയെന്നാൽ ദരിദ്രരുടെ ഉപജീവന ഉപാധികളുടെ തകർച്ച കൂടിയാണ്‌. ഉൽപ്പാദന തകർച്ചയെന്നാൽ മൊത്തം ജനങ്ങളുടെ അതിജീവന ഉപാധികളുടെ തകർച്ചയാണ്‌. അധ്വാനശേഷിയുടെ തകർച്ച വർധിച്ച അമാനവീകരണത്തിന്റെയും പൊതു സമൂഹത്തിൽ നിന്നുള്ള ദരിദ്രരുടെ പുറം തള്ളലിന്റേയും പ്രശ്‌നമാണ്‌. സാംസ്‌കാരിക തകർച്ചയെന്നാൽ, ജനാധിപത്യ വ്യവസ്ഥയുടെ തന്നെ തകർച്ചയാണ്‌. ഇവിടെ, ഒരു ജനകീയ ശാസ്‌ത്ര പ്രസ്ഥാനമെന്ന നിലയിൽ പരിഷത്ത്‌ ചെയ്യുന്ന പ്രവർത്തനങ്ങളുടെ ഊന്നൽ നവലിബറൽ നയങ്ങൾക്കെതിരായ പ്രത്യയശാസ്‌ത്ര പ്രചാരണവും പ്രതിരോധ പ്രവർത്തനങ്ങളുമാണ്‌. അതേ സമയം പരിഷത്ത്‌ പ്രവർത്തകർ അവർ അംഗങ്ങളായിട്ടുള്ള ഇതര സംഘടനകളും പ്രസ്ഥാനങ്ങളും നടത്തുന്ന പ്രത്യക്ഷ സമരപരിപാടികളിൽ പങ്കാളികളാകുന്നതോടൊപ്പം തന്നെ അത്തരം സമരങ്ങളിലേക്ക്‌ പ്രത്യയശാസ്‌ത്രപരവും പ്രതിരോധത്തിന്‌ ഊന്നൽ കൊടുക്കുന്നതുമായ അംശം എത്തിക്കേണ്ടതും ഇന്നത്തെ ആവശ്യമാണ്‌. സമരങ്ങളിലെ പങ്കാളിത്തവും അവ സംബന്ധിച്ച പ്രത്യയശാസ്‌ത്ര പഠനവും തുല്യപ്രാധാന്യമർഹിക്കുന്നവയാണ്‌ എന്നർഥം.

ആഗോളവൽക്കരണ നയങ്ങളുടെ പശ്ചാത്തലത്തിൽ ഈ പ്രശ്‌നങ്ങൾക്കെല്ലാം പുതിയ മാനങ്ങൾ കൈവന്നിരിക്കയാണ്‌. അതിന്റെ ഫലമായി, പരിസ്ഥിതിത്തകർച്ചയെന്നാൽ ദരിദ്രരുടെ ഉപജീവന ഉപാധികളുടെ തകർച്ച കൂടിയാണ്‌. ഉൽപ്പാദന തകർച്ചയെന്നാൽ മൊത്തം ജനങ്ങളുടെ അതിജീവന ഉപാധികളുടെ തകർച്ചയാണ്‌. അധ്വാനശേഷിയുടെ തകർച്ച വർധിച്ച അമാനവീകരണത്തിന്റെയും പൊതു സമൂഹത്തിൽ നിന്നുള്ള ദരിദ്രരുടെ പുറം തള്ളലിന്റേയും പ്രശ്‌നമാണ്‌. സാംസ്‌കാരിക തകർച്ചയെന്നാൽ, ജനാധിപത്യ വ്യവസ്ഥയുടെ തന്നെ തകർച്ചയാണ്‌. ഇവിടെ, ഒരു ജനകീയ ശാസ്‌ത്ര പ്രസ്ഥാനമെന്ന നിലയിൽ പരിഷത്ത്‌ ചെയ്യുന്ന പ്രവർത്തനങ്ങളുടെ ഊന്നൽ നവലിബറൽ നയങ്ങൾക്കെതിരായ പ്രത്യയശാസ്‌ത്ര പ്രചാരണവും പ്രതിരോധ പ്രവർത്തനങ്ങളുമാണ്‌. അതേ സമയം പരിഷത്ത്‌ പ്രവർത്തകർ അവർ അംഗങ്ങളായിട്ടുള്ള ഇതര സംഘടനകളും പ്രസ്ഥാനങ്ങളും നടത്തുന്ന പ്രത്യക്ഷ സമരപരിപാടികളിൽ പങ്കാളികളാകുന്നതോടൊപ്പം തന്നെ അത്തരം സമരങ്ങളിലേക്ക്‌ പ്രത്യയശാസ്‌ത്രപരവും പ്രതിരോധത്തിന്‌ ഊന്നൽ കൊടുക്കുന്നതുമായ അംശം എത്തിക്കേണ്ടതും ഇന്നത്തെ ആവശ്യമാണ്‌. സമരങ്ങളിലെ പങ്കാളിത്തവും അവ സംബന്ധിച്ച പ്രത്യയശാസ്‌ത്ര പഠനവും തുല്യപ്രാധാന്യമർഹിക്കുന്നവയാണ്‌ എന്നർഥം.

പരിഷത്ത്‌ നിലപാടുകൾ കഴിഞ്ഞ അരനൂറ്റാണ്ടുകാലത്തെ പ്രവർത്തനങ്ങളിലൂടെ ഈട്ടം കൂടിവന്നവയാണ്‌. നമ്മുടെ പ്രവർത്തനാനുഭവങ്ങളിലൂടെ പക്വതയാർന്ന്‌ വരുന്നവയാണ്‌. മുകളിൽ സൂചിപ്പിച്ച പ്രതിസന്ധികൾക്ക്‌ പരിഹാരമെന്നോണമുള്ള നിർദേശങ്ങളും ബദൽ പരിപാടികളും സമർപ്പിക്കാൻ പരിഷത്ത്‌ മാത്രമല്ല, കേരളത്തിലെ ശാസ്‌ത്ര സാങ്കേതിക സമൂഹവും പലപ്പോഴായി ശ്രദ്ധിച്ചിട്ടുണ്ട്‌. എന്നാൽ, അവയൊക്കെ തന്നെയും അവഗണിക്കുകയായിരുന്നു. മാത്രമല്ല, ഇത്തരം ഇടപെടലുകൾ വഴി സർക്കാർ ചില നിയമങ്ങൾ രൂപപ്പെടുത്തിയെങ്കിലും അവയും നഗ്നമായി ലംഘിക്കുകയാണ്‌. ഇതെല്ലാം വിരൽ ചൂണ്ടുന്നത്‌ ജനാധിപത്യ സംവിധാനത്തിന്റെ അട്ടിമറിയിലേക്കാണ്‌. ജനാധിപത്യവും ജനകീയവുമായ നമ്മുടെ നിയന്ത്രണ ഉപാധികളെ അട്ടിമറിച്ച്‌, പകരം വാണിജ്യ, കമ്പോള നയങ്ങൾ അടിച്ചേൽപ്പിച്ച്‌, അതിന്‌ ജനങ്ങളെ വിധേയരാക്കിക്കൊണ്ടിരിക്കുകയാണ്‌ അധികാരികൾ ചെയ്യുന്നത്‌. ഈ സാഹചര്യത്തിൽ രൂപപ്പെട്ടുവരുന്ന മൂർത്തമായ ജീവിതപ്രശ്‌നങ്ങൾക്ക്‌ പരസ്‌പര ബന്ധിതമായ ഒട്ടേറെ മാനങ്ങളുണ്ട്‌. അതുകൊണ്ടുതന്നെ നമ്മുടെ പരിപാടികൾക്കും പരസ്‌പര ബന്ധിതമായ തലങ്ങളുണ്ടായിരിക്കണം. ഇതിന്‌ സഹായകമായ പരിപാടികൾ ഉണ്ടാവണം. പ്രകൃതിവിഭവങ്ങളുടേയും മനുഷ്യാധ്വാനത്തിന്റേയും വർധിച്ച തകർച്ചയേയും അതിനെ ത്വരിതപ്പെടുത്തും വിധം നടക്കുന്ന കമ്പോളാധിഷ്‌ഠിത സാംസ്‌കാരിക രൂപങ്ങളുടെ അധിനിവേശത്തേയും പ്രതിരോധിച്ചുകൊണ്ട്‌ പ്രകൃതി-മനുഷ്യബന്ധത്തെ മെച്ചപ്പെടുത്തുന്നതിനുള്ള സംവാദങ്ങൾ, പ്രവർത്തനപരിപാടികൾ എന്നിവയും, അവ നടപ്പാക്കുന്നതിനുള്ള വികേന്ദ്രീകൃതവും ജനകീയവുമായ നിർവഹണ സംവിധാനങ്ങളുമാണ്‌ ഇന്ന്‌ ഉയർന്നുവരേണ്ടത്‌. ഇതിന്‌ സഹായകമായ രീതിയിൽ ശാസ്‌ത്രത്തെ സാമൂഹ്യവിപ്ലവത്തിനുള്ള ഉപാധിയാക്കുക എന്ന കടമയാണ്‌ അമ്പതാണ്ട്‌ പിന്നിടുന്ന ശാസ്‌ത്രസാഹിത്യ പരിഷത്തിൽ നിന്ന്‌ കേരളീയസമൂഹം പ്രതീക്ഷിക്കുന്നത്‌.

പരിഷത്ത്‌ നിലപാടുകൾ കഴിഞ്ഞ അരനൂറ്റാണ്ടുകാലത്തെ പ്രവർത്തനങ്ങളിലൂടെ ഈട്ടം കൂടിവന്നവയാണ്‌. നമ്മുടെ പ്രവർത്തനാനുഭവങ്ങളിലൂടെ പക്വതയാർന്ന്‌ വരുന്നവയാണ്‌. മുകളിൽ സൂചിപ്പിച്ച പ്രതിസന്ധികൾക്ക്‌ പരിഹാരമെന്നോണമുള്ള നിർദേശങ്ങളും ബദൽ പരിപാടികളും സമർപ്പിക്കാൻ പരിഷത്ത്‌ മാത്രമല്ല, കേരളത്തിലെ ശാസ്‌ത്ര സാങ്കേതിക സമൂഹവും പലപ്പോഴായി ശ്രദ്ധിച്ചിട്ടുണ്ട്‌. എന്നാൽ, അവയൊക്കെ തന്നെയും അവഗണിക്കുകയായിരുന്നു. മാത്രമല്ല, ഇത്തരം ഇടപെടലുകൾ വഴി സർക്കാർ ചില നിയമങ്ങൾ രൂപപ്പെടുത്തിയെങ്കിലും അവയും നഗ്നമായി ലംഘിക്കുകയാണ്‌. ഇതെല്ലാം വിരൽ ചൂണ്ടുന്നത്‌ ജനാധിപത്യ സംവിധാനത്തിന്റെ അട്ടിമറിയിലേക്കാണ്‌. ജനാധിപത്യവും ജനകീയവുമായ നമ്മുടെ നിയന്ത്രണ ഉപാധികളെ അട്ടിമറിച്ച്‌, പകരം വാണിജ്യ, കമ്പോള നയങ്ങൾ അടിച്ചേൽപ്പിച്ച്‌, അതിന്‌ ജനങ്ങളെ വിധേയരാക്കിക്കൊണ്ടിരിക്കുകയാണ്‌ അധികാരികൾ ചെയ്യുന്നത്‌. ഈ സാഹചര്യത്തിൽ രൂപപ്പെട്ടുവരുന്ന മൂർത്തമായ ജീവിതപ്രശ്‌നങ്ങൾക്ക്‌ പരസ്‌പര ബന്ധിതമായ ഒട്ടേറെ മാനങ്ങളുണ്ട്‌. അതുകൊണ്ടുതന്നെ നമ്മുടെ പരിപാടികൾക്കും പരസ്‌പര ബന്ധിതമായ തലങ്ങളുണ്ടായിരിക്കണം. ഇതിന്‌ സഹായകമായ പരിപാടികൾ ഉണ്ടാവണം. പ്രകൃതിവിഭവങ്ങളുടേയും മനുഷ്യാധ്വാനത്തിന്റേയും വർധിച്ച തകർച്ചയേയും അതിനെ ത്വരിതപ്പെടുത്തും വിധം നടക്കുന്ന കമ്പോളാധിഷ്‌ഠിത സാംസ്‌കാരിക രൂപങ്ങളുടെ അധിനിവേശത്തേയും പ്രതിരോധിച്ചുകൊണ്ട്‌ പ്രകൃതി-മനുഷ്യബന്ധത്തെ മെച്ചപ്പെടുത്തുന്നതിനുള്ള സംവാദങ്ങൾ, പ്രവർത്തനപരിപാടികൾ എന്നിവയും, അവ നടപ്പാക്കുന്നതിനുള്ള വികേന്ദ്രീകൃതവും ജനകീയവുമായ നിർവഹണ സംവിധാനങ്ങളുമാണ്‌ ഇന്ന്‌ ഉയർന്നുവരേണ്ടത്‌. ഇതിന്‌ സഹായകമായ രീതിയിൽ ശാസ്‌ത്രത്തെ സാമൂഹ്യവിപ്ലവത്തിനുള്ള ഉപാധിയാക്കുക എന്ന കടമയാണ്‌ അമ്പതാണ്ട്‌ പിന്നിടുന്ന ശാസ്‌ത്രസാഹിത്യ പരിഷത്തിൽ നിന്ന്‌ കേരളീയസമൂഹം പ്രതീക്ഷിക്കുന്നത്‌.